تیرنگ نیوز- سرویس سیاسی : همانطور که در خبرها خوانده ایم اخیرا نشست مجمع نمایندگان مازندران با استاندار جدید برگزار و بر لزوم هم افزایی برای توسعهاستان تأکید شد.
سید محمود حسینی پور استاندار جدید مازندران در این نشست، “برنامه‌های خود برای توسعه و پیشرفت استان را تشریح کرد وخواستار وحدت رویه و هم افزایی تمامی ارکان توسعه بویژه نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این راستا شد.
همچنین اعضای مجمع نمایندگان مازندران در مجلس یازدهم هریک با اشاره به مشکلات و تنگناهای توسعه استان نقطه نطرات خود رادر خصوص برون رفت از مشکلات و چالش‌های پیش رو بیان کردند.
ضمن اینکه در این جلسه مقرر شد با توجه به اهمیت هم افزایی نمایندگان و استاندار مازندران در دست یابی به راهکارهای هدفمندبرای حل مشکلات در روند توسعه استان نشست‌های وحدت وهمگرایی آنان استمرار یابد/ به نقل از مهر“.
پیرو مسائل مطرح شده در این نشست کیست که نداند عدم اتحاد و اختلافات موجود در مازندران در دوره های مختلف، اصلی ترین مانعتوسعه این استان بوده است.
واقعا دردناک و مایه تاسف است که استان مازندران با وجود دارا بودن طبیعت منحصربفرد، منابع سرشار و گوناگون، جنگل هایهیرکانی، طولانی ترین پهنه آبی مرزی شمال کشور، نزدیک ترین فاصله به پایتخت، دسترسی به راه آهن و… ندارد!
حال اگر به ویژگی های بالا، فراهم بودن زیرساخت ها و ظرفیت های لازم، همجواری با کشورهای آسیای میانه، همچنین برخورداری ازراه های مواصلاتی (هوایی، زمینی و دریایی) هم اضافه شود، مقدار تاسف و تاثر به حد نهایت خود می رسد.
استاندار و نمایندگان مردم مازندران در مجلس یازدهم توجه داشته باشند که عدم اتحاد و اختلافات موجود در مازندران، اصلی ترینعامل محرومیت این استان از دارا بودن حداقل یک منطقه آزاد بوده است. چرا که معمولا تاکنون اینگونه بوده که مسئولان مازندران از هرطیف و گروهی، حاضرند کل استان و حتی حوزه انتخابیه شان عقب مانده و سرشار از مسائل و معضلات بماند اما دیگر شهرستان ها وحوزه های مازندران، امتیازی به دست نیاورد!
مسئولان مازندران توجه کنند، وقتی صحبت از مازندران است، مهم نیست کدام نقطه و کدام شهر. مهم این است که این استان به دردآلوده ی رنجور، امتیازی به دست آورد که دیر یا زود، کمترین فایده ی آن نصیب همه مازندران خواهد شد.
استانی که به رغم همه ظرفیت ها و توانمندی ها به جای آن که عروس بلامنازع ایران و خاورمیانه باشد، همواره با تنگ نظری ها واختلافات واهی از قطار توسعه عقب مانده است.
مازندرانی که کمتر رنگ اتحاد و همصدایی را به خود دیده و بیشتر درگیر دعواهای شهرستانی و منطقه ای نمایندگان و مسئولانش بودهاست.
امیدواریم مسئولان دولت سیزدهم در استان راه دیگری در پیش گیرند و با همکاری و همراهی هم، مازندران را از وضعیت فعلی آن خارجکنند.
