تیرنگ نیوز: همزمانی روز بزرگداشت فردوسی و روز پاسداشت زبان فارسی را باید به فال نیک گرفت چرا این دو جدا از هم نیستند. حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر بزرگ و جاویدان شعر و ادب فارسی نقش مهمی در نگاه داشتن و حفظ این زبان داشت. همانطور که خود وی در کتاب ماندگار شاهنامه آورده است:
بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی
البته که سخن گفتن از فارسی فراتر از یک زبان و نیازمند به درک ریشه های عمیق تمدن کهن پارسی است، تمدنی که روزگاری دراز سرآمد جهان بوده و نامگذاری چنین روزی در تقویم به نوعی پیوند بین امروز و گذشته درخشان مردمی است که در طول دهه ها و قرن های مختلف، سرگذشت ها و تاریخ های متفاوتی را پشت سر گذاشته اند.
بی شک خالق شاهنامه نقش بسیار ممتاز و موثری در میان دیگر شاعران و ادیبان پارسی در این باره دارد و سهم مهم و دوران‌ساز آن در حفظ و تحولات این زبان بی بدیل است.
مطالعه و بررسی شاهنامه از جنبه‌های مختلف، تاریخی، ادبی و اسطوره شناسی، نشان از گرانمایگی و خاص بودن آن دارد که سالیان طولانی، تجلیل و ستایش بسیاری از محققان بزرگ ایرانی و مستشرقین را در پی داشته است. در این میان، بسیاری بر این باورند که هیچ فرهنگ و ملتی مانند و شبیه شاهنامه را به خود ندیده اند و برخی هم این کتاب را با آثار شکسپیر و اثر ماندگار ایلیاد و ادیسه هومر مقایسه کرده‌اند.
به هر روی ما این روز فرخنده را خدمت همه ایرانیان و پارسی زبانان جهان تبریک گفته و به داشتن چنین روزی در تقویم خود در ۲۵ اردیبهشت ماه می بالیم و همه تلاش خود را جهت شناسایی، حفظ و انتقال نیک آن به نسل های آینده خواهیم نمود.
