دکتر هادی ابراهیمی، مدیرکل صدا و سیمای مازندران و استاد دانشگاه:
فشار مذاکره خواهی ترامپ با چاشنی تهدید و ادبیات قلدری هیتلرمآبانه در نامه و مصاحبه ها و احترام نظام جمهوری اسلامی به افکار عمومی جهان و مردم کشورمان علیرغم همه بی اعتمادی ها، نهایتا به پذیرش مذاکره غیرمستقیم، در کشوری غیر از کشور موردنظر آمریکا و موضوع واحدی بنام هسته ای رأی مثبت داد تا از روز شنبه مذاکره غیرمستقیم با میانجی‌گری عمان در دو سالن جداگانه، به وقوع بپیوندد.
تجربه تلخ برجام که از آن باید به‌عنوان خسارت یاد کرد، طمع و زیاده‌خواهی امریکا را در پی داشت و از زمان اوباما تا ترامپ، شاهد این زیاده‌خواهی‌ها و حتی توسعه موضوعی آن، شامل مطالبات فراهسته ای مثل توان دفاعی ایران اعم از توان موشکی و پهپادی و غیره بوده ایم و به همین خاطر علیرغم انجام کامل تعهدات برجامی از سوی ایران، از آن طرف نه تنها تحریم‌های اقتصادی لغو و یا حتی تعلیق نشده، بلکه اولا متواترا بر سیاهه تحریم ها افزوده شد و ثانیا با خروج و پاره کردن برجام از سوی ترامپ، آمریکا نیز خواهان باجها و امتیازات بیشتری از سوی ایران شد.
ایران هم متقابلا ضمن حفظ دسترسی‌های سازمان بین‌المللی انرژی اتمی در بازرسی، فعالیتهای صلح آمیز هسته‌ای خود را توسعه داد و به دستاوردهای ارزشمندی در زمینه‌های سوخت، پزشکی، کشاورزی و سایر کاربردهای صلح‌آمیز این انرژی دست یافت.
ناکامی‌های امریکا در زمین گیر کردن هسته ای ایران، منجر به تحقیر باورناپذیر آنها حتی در حوزه های سیاسی شد و ترامپ با هراس از رشد همه جانبه ایران، با ادبیات هیتلری دوباره به میدان برگشت تا با گدایی از موضع قدرت، با ایران به توافق جدید برسد و از این طریق، غلط خروج از برجام را پوشش دهد.
نکاتی که موسوم به بایدها و نبایدهای مربوط به آزمون عمان هستند، عبارتند از:
۱-توافق جدید نباید خسارت برجام را تکرار و یا حتی مضاعف کند.
۲-اجرای یک‌طرفه تعهدات باید برای همیشه فراموش شود و قوی ترین ضمانت، منوط کردن متناوب تعهدات به اقدام متقابل طرف مقابل باشد.
۳-تحت هیچ عنوان ما نباید مذاکرات عمان را فراتر از موضوع هسته‌ای کرده و حتی تلویحا هم اجازه ورود به این موضوعات را دهیم.
۴-شأن امریکای پیمان‌شکن به انجام مذاکره مستقیم با جمهوری اسلامی ایران نیست، فلذا تغییر ساختار مذاکره در ادامه مذاکرات هم به صلاح نیست، مواظب پوست موزهایی باشیم که دوستان وطنی امریکا جلوی پای ما می اندازند، ما قبلا از لبخندهای کری و ضمانت امضایش خیری ندیدیم، پس نباید دوباره اعتماد کنیم.
۵-از پذیرش‌های متن های از قبل نوشته شده امریکایی پرهیز کنیم و طوری نباشد که متن های خوانده نشده و ترجمه نشده را امضاء کرده و از اعتبارمان در نزد مقامات و نهادها و ارگانهای ذیربط سوءاستفاده کنیم.
۶-مرعوب اقدامات تهدیدآمیز منسوخ شده امریکایی ها مثل مصاحبه های تهدیدآمیز، حرکت ناوهای غول پیکر هسته ای، افزودن بر سیاهه تحریمها، مصوبه های شورای امنیت و سازمان بین‌المللی انرژی اتمی نشویم و اقتدارمان را با روحیه جهادی حفظ کرده و استمرار بخشیم.
۷-به هشدارهای دلال‌ها و پادوها و کیسه کش های سیاسی امریکا در محیط های روشنفکری و فضای مجازی و نیز ابررسانه های جهانی وقعی ننهاده و مطمئن باشیم که به اندازه کافی بازدارنده‌های دفاعی داریم و علت پذیرش شرایط ما در مذاکره اخیر بی ربط به این توانهای دفاعی نیست.
۸-اطلاع‌رسانی از مذاکرات را به دشمن واگذار نکنید و بگذارید رسانه ملی روایتگر این مذاکره تاریخی باشد.
یادمان نرود روایت‌ها تعیین‌کننده جو عمومی جامعه و نمایشگر میزان انعطاف‌پذیری ما در مذاکره با دشمنی است که با سیاست چماق و هویج منتظر فرصت‌آفرینی است.
در پایان انتظار داریم که مذاکره‌کنندگان گوششان بدهکار واداده‌های سیاسی و روشنفکران بیمار و یا مرعوبین کم‌تجربه و کم‌سواد نباشد و تنها و تنها مواضع خود را مستند به مواضع مقام معظم رهبری نمایند که عزت و شرف و مصلحت مردم در اینگونه مواضع خدامحورانه و شجاعانه است.
