گلچوبی به عنوان یکی از مدیران دولت تدبیر و امید که به اصلاح طلبی شهره هست همواره کمترین پاسخگویی را در حوزه مسئولیت های خویش داشته است انتظار می رود وی یک بار هم شده به موارد مطرح شده در این گزارش پاسخی جامع و مبسوط دهد تا درستی و نادرستی حواشی و گمانه های مربوطه تعیین تکلیف شوند.

جان کلام آنکه بر اساس اعلام مدیرکل بهزیستی استان در تازه ترین نشست خبری، آمار اعتیاد بین سال های 92 تا 1400 در مازندران حدود 2 برابر شده و در یک و نیم سال 99 و 1400 در کمپ ها فوتی ناشی از اعتیاد داشتیم که نشان می دهد جان آدم ها برای معاونت پیشگیری بهزیستی استان چندان اهمیتی ندارد.

استاندار مازندران، خواستار پایان دادن به بلاتکلیفی مرکز ماده 16 شد و گفت: «بهزیستی هر چه سریعتر با رعایت پروتکلها و دقت نظر و بهره گیری از ظرفیت شهرداری، نیروی انتظامی و دستگاه های مرتبط و مسئول نسبت به راه اندازی مرکز ماده 16 و جمع آوری معتادان متجاهر اقدام نماید».

آقای معاون باید توجه کند در محل کار نشستن و بی تفاوتی یا جدی نگرفتن ماجرا چاره کار نیست بلکه باید با لحاظ کردن تصمیمات عاجل و منطقی، همچنن مطالبه گری مستمر به این وضعیت خاتمه داد. این دلیل نمی شود که به بهانه در اختیار نبودن امکانات لازم از زیر بار مسئولیت شانه خالی شود و به مسائل و آسیب های این قشر پرداخته نگردد. آن هم در شرایطی که کمپ های بخش خصوصی در حال فعالیت هستند! از طرفی، تکلیف کارکنانی که ماه هاست بیکار شده اند، چه می شود؟