تیرنگ نیوز- حسین تقوی: قانون پایستگی مدیریت شهری مرکز مازندران می گوید شهرداران می آیند و می روند اما پروژه زباله سوز ساری همچنان باقی ست.
بالاخره نهاد به روایتی مختلس پرور شهرداری ساری بسامان یافت و سرپرست این نهاد پرحاشیه هم طبق روال دیگر مسئولان مدیریت شهری مرکز مازندران از نیروگاه زباله سوز این شهر بازدید کرد و از آن دست وعده هایی داد که از زبان قبلی ها بسیار شنیدیم.
حمیدرضا مرادی در اولین روز کاری خود در بازدید از پروژه‌های نیمه‌کاره شهرداری ساری (نیروگاه زباله‌سوز، فاز سوم ابن شهرآشوب و پروژه پل تا پل) تاکید کرد: «نیروگاه زباله‌سوزساری در کمترین زمان ممکن آماده بهره‌برداری شود». خیلی ممنون
وی با بیان اینکه تکمیل پروژه نیروگاه بزرگ زباله‌سوز ساری، دغدغه مدیریت شهری است، افزود: «این نیروگاه بزرگترین پروژه حوزه مدیریت پسماند در مرکز استان است و باید با استفاده از تمامی ظرفیت‌های موجود، در کمترین زمان ممکن آماده بهره‌برداری شود. نظارت بر حسن انجام کار و افزایش شیفت های کاری در تسریع و تکمیل این پروژه موثر خواهد بود».
سرپرست شهرداری ساری در پایان این بازدیدها تاکید کرد: «از تمامی ظرفیت‌ها و توانمندی‌های موجود در مجموعه شهرداری، جهت تکمیل پروژه‌های نیمه‌کاره استفاده شود».
البته اگر ظرفیتی باقی مانده باشد!
به هر حال عقل سلیم حکم می کند به مدیر و مسئول جدید فرصت دهیم و از پیش داوری بپرهیزیم اما در طول این سال ها آنقدر از این دست وعده های بی عمل بوده که باورپذیری آن را برای همه دشوار می کند.
در اینکه زباله همواره یک مساله و حتی یک معضل جدی در مازندران به ویژه مرکز آن بوده ، تردیدی نیست و کسی نمی تواند منکر آن شود.
اما متاسفانه از 14 سال پیش که دولت وقت تصمیم جدی برای حل این معضل داشت تا به امروز که می گویند حل بحران پسماند برای دولت فعلی یک اولویت است، همه چیز در حد شعار و وعده و وعید باقی ماند. تصمیماتی که هرگز جدی بودن آن ها دیده نشد و معضلی که همچنان با قدرت پابرجاست!
نشان به این نشان که این پروژه در طول 10 سال فقط 50 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و مسئولان مربوطه هر دفعه قول ساخت و افتتاح چند ماهه ی آن را به مردم می دهند و دقیقا 10 سال است که هر سال اعلام می کنند ساخت زباله سوز ساری تا پایان سال جاری به اتمام می رسد!
اما هنوز بر کسی مشخص نیست که این سال جاری دقیقا کدام سال است و زمان آن کی فرا می رسد؟
به نظر می رسد مدت یک سالِ مسئولان مربوطه مازندران به اندازه سال های قیامت بسیار طولانی است و ما از آن بی خبریم!
البته از مسئولان کشوری هم در طول این 10 – 15 سال چیز خاصی دیده نشد و ساخت این پروژه از 60- 70 درصد فراتر نرفت. در یکسال اخیر رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها و صلاحی معاون او از جمله مسئولانی بودند که به ساری آمدند و وعده هایی راهگشا و امیدبخش دادند.
به عنوان مثال معاون رییس جمهور در بازدید خود، قول داد اعتبارات لازم چیزی حدود (200 میلیارد) برای تکمیل این پروژه تامین شود. نوبخت گفت: «پروژه نیروگاه زباله سوز ساری طی یکسال اخیر روند رو به رشد گرفته و مرکز استان را در آینده ای نزدیک از چالش بزرگ زباله دور خواهد کرد».
کاش مسئولان ما عمیقا درک کنند که به ازای هر تن زباله تر350 ليتر شيرابه توليد می شود و با احتساب توليد روزانه بيش از2500 تن زباله در استان به طور تقريبی روزانه بيش از 870 هزار ليتر شيرابه توليد می شود و این یعنی عمق فاجعه!
این در حالی است که به گفته کارشناسان، «رودخانه‌ها، دریاها و مجموعه طبیعت به گونه ای فزاینده به وسیله فاضلاب های تصفیه نشده، آلاینده‌هایی که منشا زمینی دارند، ته مانده زباله و پساب های صنعتی که باقی مانده آبریزهایی هستند که به شیوه‌ای مناسب مدیریت نشده‌اند در حال آلوده شدن هستند».
امیدواریم مسئولان و دست اندرکاران پسماند استان بحران زباله را جدی بگیرند و با پرهیز از وعده های توخالی و دست روی دست گذاشتن و خطاهای مدیریتی گذشته، برنامه ریزی مناسب و اصولی را سرلوحه کار خود قرار دهند تا مردم مرکز مازندران پیش از این شاهد نابودی طبیعت زیبای استان نباشند.
آقای مرادی! همانطور که اشاره داشتید پروژه زباله سوز مهمترین پروژه مرکز مازندران است و توصیه اکید ما به شما این است فارغ از پرداختن به حواشی و هیاهوهای معمول، آن را در اولویت کاری خود قرار دهید.
البته ما چند ماه قبل نیز این توصیه را به شهردار سابق نموده ایم و وی اگرچه خود را در این باره بسیار مصمم نشان می داد اما در عمل سر از جایی دیگر در آورد!
در پایان، با اینکه ما رسانه ها و مردم گوشمان از این وعده ها پر است و ته دلمان روشن نیست، اما امیدواریم راه شما متفاوت باشد و حرفهای شما در نهایت به عمل منجر شود.
برای شما و مجموعه مدیریت شهری مرکز استان آرزوی توفیق و سربلندی داریم و امیدواریم به زودی حرف های خوشی از شما بشنویم.
