درنای بی امید
درنای بی امید
زمستان پایان یافت، بهار هم رفت و درنای امید نیامد و این موضوع سرنوشت رویا و امید را در هاله‌ای از ابهام قرار داد.

تیرنگ، الهام دهقان:
زمستان پایان یافت، بهار هم رفت و درنای امید نیامد و این موضوع سرنوشت رویا و امید را در هاله‌ای از ابهام قرار داد.
امید یکی از پرندگانی است که مهاجرت منظم داشت و حرکت خود را از سیبری آغاز می‌کرد و پس از اقامتی کوتاه در ولگا روسیه و قزاقزستان وارد تالاب فریدونکنار می‌شد و تا اسفند ماه مهمان ایران بود.
صاحبنظران محیط زیست بر این باور هستند هر چند امید تک درنای سیبری در سال گذشته به تالاب فریدونکنار سفر نکرد اما این احتمال وجود دارد که برای سال جاری امید به مازندران سفر کند و بازگشت رویا به بلژیک به صلاح نیست. کارشناسان می گویند با توجه به تجربه سال ۱۳۸۷ که تک درنای سیبری معروف به امید به مازندران سفر نکرد اما از سال بعد دوباره در تالاب فریدونکنار حضور یافت پس هنوز تک درنای سیبری را نباید از دست رفته بدانیم.
“‌رویا “‌ که زمانی قرار بود یار و همسفر “امید” تک درنای سیبری باشد از بلژیک بار سفر به مازندران بست و ششم بهمن پارسال با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور به تالاب بین المللی فریدونکنار منتقل شد.

رویا سفر خود را از یک قفس شروع کرد و در تمامی مسیر بلژیک تا مازندران را مجبور به حبس در این قفس بود و به امید روزی که بتواند از این قفس رها شود پا به این خطه از شمال کشور گذاشت و البته این امیدش هم نتیجه داد.
طرح همسفر شدن رویا و تلاش ها برای همزادی طبیعی و محیطی این ۲ پرنده با رهاسازیش از قفس ادامه یافت و پس از گذشت پنج روز از زمانیکه به مازندران آمد با فراهم شدن همه شرایط، درنا همسفر بلژیکی با رها شدن از قفس طبیعی استتار شده در کنار درنای سیبری تالاب فریدونکنار قرار گرفت.

در این مدت پنج روز، کارشناسان حیات وحش تمام رفتار بین ۲ پرنده را تحت کنترل و پایش قرار داده بودند و خبری که در آن زمان دل هر دوستدار حیات وحش و حفظ کریدور مهاجرت تک درنای سیبری را شاد کرد این بود که درنای بلژیکی در کنار درنای سیبری در تالاب فریدونکنار قرار گرفت و فاصله آنان به حداقل ممکن رسید.
آن ۲ روز ۱۴ اسفند ماه پارسال پس از ۳۴ روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند اما رویا که تمام طول عمر زندگیش را در یک مرکز محدود و محصور نگهداری در بلژیک سپری کرده بود نتوانست مسیر را ادامه دهد و در ۲۱ اسفند ماه سال ۱۴۰۱ در منطقه ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و این بار او را به منطقه “اجاکله”‌در نزدیکی تالاب فریدونکنار منتقل کردند

کوروس ربیعی در این باره با اعلام اینکه «رویا» سومین سال است که مهمان مازندران است، بیان کرد: جایگاه نگهداری موقت رویا را تغییر دادیم و در همان مجموعه تالاب فریدونکنار در یکی از روستاها است.

وی با تاکید بر اینکه این جایگاه موقت، شرایط جزیره‌ای دارد و از محیط آبی و خشکی برخوردار است، ادامه داد: «رویا» وضعیت جسمی و روحی خوبی دارد و امیدوار هستیم اگر شرایط آب و هوا مناسب مهاجرت طبیعی پرندگان وحشی باشد، درنای «امید» برگردد تا در کنار «رویا» قرار گیرد.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش محیط زیست مازندران با بیان اینکه گونه‌های در خطر انقراض بر اساس معیارهای ملی و بین‌المللی تعیین می‌شوند، گفت: گونه‌ای مثل شوکا که در جنگل هیرکانی است و طعمه‌ درندگان محسوب می‌شود حتی بر اساس معیار ملی کشور نیز در دسته گونه‌های در خطر انقراض طبقه‌بندی شده است و در مقیاس بین‌المللی جایگاهی ندارد.

کوروس ربیعی، افزود: بر اساس این معیار ملی در استان مازندران گوزن زرد، پلنگ، شوکا و فوک خزری در حال انقراض هستند.
وی با اشاره به اینکه ۱۸ گونه از پرندگان مازندران در معرض انقراض هستند، خاطرنشان کرد: مار «افعی البرزی»، «لطیفی» و «دماوندی» در گونه خزندگان و همچنین یک نوع وزغ در گونه دوزیستان در این استان در حال انقراض هستند.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش محیط زیست مازندران با بیان اینکه تمام گونه‌ها اهمیت حفاظتی دارند و باید برای آنها برنامه‌های ممنوعیت تنظیم کرد، تصریح کرد: سمور آبی، خرس، مرال ، بز و سیاهگوش جزو گونه‌های حفاظت شده در مازندران محسوب می‌شوند.
ربیعی با اظهار اینکه سازمان محیط زیست تنها متولی حفاظت از گونه‌های جانوری است، یادآور شد : مناطق با اهمیت نگهداری تنوع گونه‌های جانوری سنجیده می‌شوند.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش محیط زیست مازندران با بیان اینکه ماهی قزل آلا خال قرمز از آبزیان حفاظت شده است، گفت : سیلاب شدید و ناگهانی در ناحیه بالا دست این گونه‌ها را از بین می‌برد و در ناحیه پایین دست ما ماهیان مقاوم‌تری داریم ولی خوشبختانه سیلاب اخیر به ماهیان قزل آلای خال قرمز آسیبی وارد نکرده است