محمد جویباری، مدیرمسئول تیرنگ:
پنجمین امام شیعیان جهان در روز جمعه اول ماه رجب در مدینه منوره چشم به جهان گشود، پدر ارجمندش حضرت امام سجاد (ع) پسر امام حسین (ع) و مادر گرامیش ام عبدالله، فاطمه دختر امام حسن مجتبی (ع) است و بنابراین امام محمدباقر (ع) اولین امامی است که از نسل هر دو فرزندان امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) یعنی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) است.
کنیه امام باقر (ع) «ابوجعفر» و معروفترین لقب ایشان «باقر العلوم» به معنای شکافنده علوم است. شاکر، هادی، امین، صابر، ذاکر، جامع و حاضر از دیگر القاب آن حضرت (ع) است که هر یک بر وجه خاصی از کمالات و فضایل آن حضرت (ع) دلالت دارد.
علم و دانش امام محمد باقر (ع) از وحی سرچشمه میگرفت، از ویژگی های بارز امام محمدباقر(ع) این بود که نظام تشکیلاتی شیعه را در زمان حیات خود سازماندهی کرد، و با تربیت شاگردان و پرورش افرادی که روایات را از این امام همام(ع) فرا گرفته و مکتوب میکردند نظام علمی و سیاسی شیعه به تبع آن ساماندهی گردید.
آن حضرت (ع)، شکافنده معضلات فکری و حل کننده مسائل و پیچیدگیهای علوم، و در گستردگی دانش و معارف، سرآمد و شخصیت منحصر به فرد عصر خویش بود. آوازه منزلت علمی امام (ع) به حدی بود که همه تاریخ نویسان، اعم از مسلمان و غیر مسلمان، در توصیف کمالات ایشان بدون استثنا به مقام علمی آن حضرت (ع) اشاره کردهاند.
امام باقر(ع) اسلام را بر پنج اصل نماز، زکات، روزه، حج و ولایت استوار می دانست که مهمترین آن ولایت میباشد؛ یعنی آنچه در مکتب تشیع و اسلام اصل است، ولایتمداری و ولایتپذیری می باشد؛ اگر چناچه کسی این ولایت را نداشته باشد هیچ کدام از اعمال او پذیرفته نمیشود.
مبنای اصلی ولایت نیز محبت به اهل بیت(ع) است که البته باید پشتوانه این محبت، اطاعت باشد. اگر اطاعتی نباشد، محبت حقیقی نیز وجود ندارد و محبت که نباشد ولایت هم نخواهد بود.
حضرت امام محمدباقر (ع) همزمان با واقعه جانگداز عاشورا در سال ۶۱ هجری، در سن ۴ سالگی بود که به همراه پدر و در کنار جد عزیزش حضرت سیدالشهداء (ع) در کربلا حضور داشت.
آن حضرت (ع) در زمان شهادت پدر بزرگوارشان امام سجاد (ع) در سال ۹۴ هجری قمری، ۳۶ سال سن داشت که امامت شیعیان را عهده دار شد.
مدت امامت پنجمین پیشوای شیعیان جهان تا زمان شهادت ایشان، ۱۹ سال و دو ماه بود.
حضرت امام محمد باقر (ع) سرانجام در سال ۱۱۴ هجری قمری و در سن ۵۷ سالگی با توطئه مرموز و مخفیانه هشام بن عبدالملک دهمین خلیفۀ اموی در شهر مدینه مسموم شد و به شهادت رسید و پیکر پاکش در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
مرقد نورانی شریف آن حضرت (ع)، در کنار مرقد جد بزرگوارشان امام حسن مجتبی (ع)، پدر ارجمندشان امام سجاد (ع) و فرزند عزیزشان امام جعفر صادق(ع) قرار دارد و زیارتگاه و ملجأ شیعیان، عاشقان و ارادتمندان است.