اختصاصی تیرنگ نیوز/سرویس اجتماعی: روز دهم دسامبر ۱۹۴۸ بود، سازمان ملل در پاریس درانتظار رویداد مهمی بود. همگان چشم شان به النور روزولت بود که درخصوص این رویداد مهم چه چیزی را می خواهد قرائت کند… بیوه رئیس جمهور سابق آمریکا پای تریبون از اتفاقی مهم در جامعه ی جهانی سخن گفت:” اعلامیه جهانی حقوق […]
اختصاصی تیرنگ نیوز/سرویس اجتماعی: روز دهم دسامبر ۱۹۴۸ بود، سازمان ملل در پاریس درانتظار رویداد مهمی بود. همگان چشم شان به النور روزولت بود که درخصوص این رویداد مهم چه چیزی را می خواهد قرائت کند… بیوه رئیس جمهور سابق آمریکا پای تریبون از اتفاقی مهم در جامعه ی جهانی سخن گفت:” اعلامیه جهانی حقوق بشر” اعلامیه ای که درمیان مخالفت اتحاد جماهیرشوری به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای جهان و هفت کشوردیگر همچنین امضای46 عضو این سازمان به تصویب رسیده بود. یونسکو با نامگذاری این روز به نام روزجهانی حقوق بشر اهمیت این اعلامیه را چندین برابر ساخت.
اما مردم جامعه ی جهانی نمی دانستند که این حقوق قراراست به آن ها چه دهد؟ چگونه اجراشود؟ اصلا قرار است این حقوق مدافع چه چیزی درجهان باشد؟
درتعریف قانونی و رسمی این حقوق آمده است: ” لایحه جهانی حقوق بشر از اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و دو پروتکل انتخابی آن تشکیل شده است و معتقد است تمام افراد بشر آزاد زاده می‌شوند و از لحاظ حیثیت و کرامت و حقوق با هم برابرند.. مفاد این اعلامیه از نظر بسیاری از پژوهشگران الزام‌آور بوده و از اعتبار حقوق بین‌الملل برخوردارست، زیرا به صورت گسترده‌ای پذیرفته شده و برای سنجش رفتار کشورها به کار می‌رود. کشورهای تازه استقلال یافته ی زیادی به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر استناد کرده و آن را در قوانین بنیادی یا قانون اساسی خود گنجانده‌اند.” اما این تعریف برای عامه ی مردم مفهومی انتزاعی داشت و درانتظار اجرای عملی وکاربردی آن بودند.
“کرامت و عدالت انسانی”که پیش از تصویب این قانون بارها در آیات قرآن کریم و دراحادیث گوهربار ائمه معصوم (ع) آورده شده بود ازجمله مصادیق رعایت این حقوق عنوان شد. حقی غیرقابل انکار که سال ها تلاش پیامبران وامامان بزرگوار ما در همین جهت بوده است ودر این مسیر همه ی همیت وجان خود را گذاردند و خود بیش از دیگران در رساندن مردم به این حقوق، رعایت همه ی الزامات را انجام دادند. ازجمله مهربانی نسبت به پیروان همه ی ادیان الهی، هدایت گری مردم به سمت مسیر درست با عطوفت و گذشت، رعایت حقوق اسرا ومهرورزی به دشمنان، رعایت عدالت محوری در احقاق حقوق زنان، توجه به ارزش های اخلاقی و انسانی افراد و خط بطلان بر برتری رنگ پوست ، نژاد و زبان مردم و الزام به رعایت سایر حقوق انسانی بشریت ازجمله مواردی بوده است که در ادیان الهی بالاخص اسلام به آن توجه ویژه شده است.
اما پس از قرن ها که جامعه ی بشری متفق القول به الزام رعایت جقوق بشررسیده اند تا چه میزان در این مسیر با حرکت به سمت تعالی وکمترین انحراف از هدف، توانستند به مقصود نزدیک شوند؟
کارشناسان معتقدند، با وجود همه امضاهایی که کشورهای دنیا در پای اعلامیه جهانی حقوق بشر نهاده‌اند،اما در عمل در سراسر جهان هر روز این حقوق را نقض می‌کنند. هنوز هم وضعیت جهان به گونه‌ای است که انسان ها از اینکه حقوقی انسانی دارند آگاه نیستند. و تنها آنجا که انسان بداند حقوقی دارد می‌تواند برای برخوردار شدن از آن حقوق مبارزه کند. هیچ کشوری در دنیا نیست که بتواند ادعا کند توانسته است صد درصد اصول ایده‌آل اعلامیه جهانی حقوق بشر را تحقق بخشد. اصول 22،26،25و 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر صراحتا با تاکید براینکه : «هر شخصی به عنوان عضو جامعه حق امنیت اجتماعی دارد.»، «هر شخصی حق دارد از آموزش و پرورش بهره‌مند شود.» ،«هر شخصی حق دارد که از سطح زندگی مناسب برای تامین سلامتی و رفاه خود و خانواده‌اش، به ویژه از حیث خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری برخوردار شود.» و«هیچ کس نباید شکنجه شود یا تحت مجازات یا رفتاری ظالمانه، انسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.» سعی کرد آرامش و ثبات امنیتی را برای جهانیان ترسیم کند اما چه کسی هست که نداند هرساله میلیون ها انسان بر اثرنقض این قوانین به دست امضاکنندگان اعلامیه براثر گرسنگی، فقر بهداشتی، فقر اقتصادی، شکنجه و بیسوادی و بیماری، بدترین لحظات زندگی را سپری کرده و درمظلومیت از دنیا می روند.
هرساله قوانین حمایتی از کشورهای آسیب دیده و مردم در معرض خطر با حق ظالمانه ی”وتو” ،ناکام می ماند و علیرغم پیش بینی محازات برای ناقضان حقوق بشر، هرگزاین مجازات اجرایی نشد جز برای تحت فشار دادن حاکمیت های ضد استعماری و ضداستبدادی… و قتل مکرر سیاه پوستان درامریکا، نسل کشی مسلمانان در برخی کشورهای اسلامی، اشغال قدس شریف به دست رژیم صهیونیستی، تحریمهای ضالمانهی کشورهای افریقایی که منجر به مرگ هزاران کودک ناشی ازسوتغذیه شد،وضعیت اسف بار مردم در کشورهایی همچون سوریه، افغانستان،یمنو … با حمایت کشورهای استکباری از گروه های تروریستی، از مصادیق بارز نقض حقوق بشر درجهان است. امروزه حقوق بشر، خود به عنوان کودک آواره ی سازمان ملل متحد در انتظار دیده شدن و اجرای واقعی است.
