تیرنگ نیوز سرویس اقتصاد: در یکی از مجموعه های طنز مهران مدیری (فکر کنم پاورچین) سکانسی وجود داشت که کارمندان اداره ای در مواجهه با پرونده های مختلف ارباب رجوع ها خطاب به هم می گفتند:
-بغلی بگیر… +چیو بگیرم… -پرونده رو… +چکارش کنم… – بده بغلی…
حالا این حکایت، مصداق پروژه های نیمه کاره مازندران و حتی کشور و واگذاری آن به دولت های مختلف است و می توان اینگونه نوشت:
-دولت بعدی بگیر… +چیو بگیرم… –پروژه های نیمه کاره رو… +چکارش کنم… – بده دولت بعدی…
از جنبه طنز ماجرا که بگذریم پرداختن به پروژه های نیمه کاره مازندران، دیگر مانند داستان های تکراری و حتی حوصله سربر شده است و بسیاری از آن ها نه به بهره برداری می رسند و نه از لیست پروژه ای استانی خارج می شوند، بلکه از دولتی به دولت دیگر منتقل می شوند.
اما به عنوان یک رسانه در راستای وظیفه خطیر اطلاع رسانی و به دلیل اهمیت ماجرا نیاز است به موضوعات و مسائلی بارها و بارها پرداخته شود تا شاید روزی فرجی حاصل شود و روال کار رو به بهبود رود.
متاسفانه عمر برخی از این پروژه‌های نیمه تمام به دو یا سه دهه می رسد به گونه ای که امروزه یا اسکلت شان در حال تخریب است یا سال هاست به حال خود رها شده و کسی سراغی از آن ها نمی گیرد!
پروژه هایی که برخی از آن ها محصول سفرهای دولتمردان است و تعدادی هم با کلنگ مسئولان استانی زخمی شده‌اند. پروژه هایی که از دولت های مختلف گذر کرده و به دولت فعلی رسیده و با پایان کار دولت فعلی در یکی دو ماه آینده به دولت بعدی و شاید بعدی ها می رسد.
البته در سال پایانی دولت، کارگزاران آن در مازندران سعی کردند پروژه‌های مختلفی را در سبد هفته‌ای که به نام دولت نامگذاری شده بود، قرار دهند اما پروژه های بزرگ و شاخصی در استان وجود دارد که به رغم تلاش های انجام شده به این دولت نرسید و ناتمام مانده است.
پروژه هایی چون نیروگاه‌های زباله سوز، مسکن مهر، پروژه های مختلف ورزشی از جمله زمین چمن استادیوم شهید وطنی، طرح‌های ناتمام حوزه راهسازی از جاده گهرباران گرفته تا محور بین استانی کیاسر و…
پروژه های نمیه تمام کشوری (حدود 90هزار تا)
متاسفانه این پروژه‌ها آنقدر زیاد شده که بهره برداری و تکمیل آنها از مطالبه اقتصادی به چالش اجتماعی تبدیل شده‌اند و حتی می توان گفت مردم در چنین شرایط اقتصادی و درآمدی مملکت، انتظار تکمیل و نهایی شدن بسیاری از آن ها را ندارند.
بر اساس گزارش ماه های اخیر، مرکز پژوهش‌های مجلس، «حدود ۶ هزار طرح ملی و ۸۷ هزار طرح استانی نیمه تمام در ایران وجود دارد که برای تکمیل و بهره‌برداری از آنها، دست‌کم به ۶۰۰ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز است. از اینرو یکی از دغدغه‌های اصلی اقتصاد کشور و دولت ها، پروژه‌های عمرانی نیمه تمامی است که سالانه به تعداد آنها افزوده می‌شود و این پروژه‌ها بعد از مدت‌ها تبدیل به مخروبه‌هایی می‌شوند که میلیارد‌ها تومان از بودجه دولت را در دل خود جای داده اند».
به اذعان و تخمین کارشناسان مربوطه، تکمیل و بهره برداری پروژه های نیمه تمام کنونی در کشور با توجه به محدودیتهای اعتباری، حتی بیشتر از سه دهه زمان می برد و برخی هم این بازه زمانی را حدود ۱۵ تا ۲۰ سال اعلام می کنند!
علاوه بر پروژه های مهم استانی نیمه‌تمام (ورزشگاه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها، راه‌ها و… که گاه برای یک استان بسیار حیاتی هستند) برخی پروژه‌های بین استانی که میان چند استان مشترک هستند، مشکلات جدی بر سر راه توسعه آن استان ها و در نهایت توسعه کشور ایجاد کرده است.
پروژه نیمه کاره در مازندران (حدود 5 هزار تا)
در استان مازندران هم بنا بر اعلام چند هفته قبل رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان، پنح هزار پروژه نیمه کاره شناسایی شد که برای تکمیل پروژه‌های عمرانی استان ۱۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز هست.
وی افزود: امسال580 میلیارد تومان اعتبار استان ابلاغ شد که بخشی از آن تخصیصی و بخشی اسنادی است که باید نسبت به جذب آن از سوی ادارات اقدام شود.
غلامی راد با بیان اینکه درحال تکمیل و بهسازی سالن‌های ورزشی نیمه کاره استان هستیم، افزود: از صندوق ملی بابت اتمام پروژه‌ها استفاده می‌کنیم.
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی مازندران تصریح کرد: اولویت دولت اتمام پروژه نیمه تمام با پیشرفت 80 درصد و پروژه خیرمحوراست و باید با منابع محدود پروژه را به جلو ببریم.
سخن پایانی
پیشنهاد ما به دولت جدید این است که قبل از ایجاد و انجام هر پروژه تازه ای، ابتدا به فکر ساماندهی و تکمیل پروژه های نیمه کاره استان باشد. چرا که تکمیل پروژه های نیمه تمام علاوه بر اینکه سرمایه های بر زمین مانده استان را احیا می کند، می تواند موجب ایجاد اشتغال شده و بخشی از مشکلات اقتصادی کشور از جمله معضل بیکاری را مرتفع سازد. نکته غیر قابل انکار این است که انباشت چنین پروژه هایی در نهایت سبب بی اعتمادی مردم به وعده‌های مسئولان را در پی خواهد داشت.
به هر حال آنچه مسلم است این که دولت و نماینده عالی دولت در مازندران در ابتدا باید اولویت بندی برای تکمیل این پروژه های نیمه تمام عمرانی (زباله سوزها، راه ها، و…) بر مبنای میزان پیشرفت آن ها داشته باشد و سعی کند این تکمیل پروژه ها را از پروژه هایی که بیشترین پیشرفت را داشته اند آغاز کند.
البته نهادهای مسئول هم در زمینه تعریف و تخصیص پروژه های عمرانی، باید دقت لازم را در این زمینه داشته باشند تا در تخصیص پروژه های جدید سیاسی کاری صورت نگیرد و مسائل کارشناسی رعایت شده باشد و بودجه مورد نظر برای تکمیل پروژه ها دیده شده باشد.
نکته: تیتر از اصطلاح رایج زندانیان، ابد و یک روز، الهام گرفته شده است
