رقیه سعیدی‌نژاد
بینج : شالی برنج په: پایه و زیر پا ورمز : نوعی گیاه مزاحم و علف هرز او : آب خرنه: می خورد
معادل فارسی این ضرب المثل: ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺮﻧﺞ ﻋﻠﻒ ﻫﻢ ﺁﺏ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ وقتی برای رشد شالی آب را باز می کنند تا ریشه شالی آب بگیرد
برای مواقعی که ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﭼﺴﺒﺎﻧﯿﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ انسان ﺑﺰﺭگ ﺑﺮﺍﯼﺧﻮﺩﺵ ﺷﻬﺮﺗﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﮐﻨﺪ این امر در دنیای سیاسی بسیار به چشم می خورد که فلانی در حد یک راننده یک فرد صاحب منصب است برای خودش برو بیایی دارد که فرد مسئول ندارد یکی از اتفاقاتی که بسیار دیده شده در فیلم پایتخت آقای نقی معمولی به عنوان راننده نماینده دبدبه و کبکبه ای بیشتر از فرد نماینده مجلس داشت و کل محل را واردار به احترام نسبت به خود میکرد. در این جور مواقع این ضرب المثل را به کار می برند.
مش حسین آقا گت آدِم بیه قدیما ژاندارمری کار کِرده بعد از بازنشستگی بیَمو شِه پیر قدیمی سِره رِه دِرِس هاکِرده اَتّا اَتّا ماقِع اِمو دِهاتِ آب و هِوا عوِض کِرده اَتی محله آدِمون وِنِه دور جَم بینه شِه گپ وگفت رِه داشتِنه اِتی شِه مشکِلات رِه گِتنه مَش حسین آقا هم تا اونجِه کِه وِنه دَس بر ایَمو مردِم سفارش ره کِرده تا وشون مشکِل زودتر رَف و رجوع بهوه یَدالّه وِنه باغبون بیه کِه هر گِدر مشتِی شهرِجا ایَمو وِنه کار و کِلسی رِه رَسیه مشتی دَنی بیبو هم وِنِه سِره خِنه جا رسیدگی کِرده مَشتی وِره خار خار رَسیه وِنه وِسه ماشین بَخریه اَتّا کِچکِ سِره باغ دِله وِنسّه دِرِس هاکِردِه وِنسه مهرداد عمو جا وِنه کیجارِه خاسگاری هاکِرده اَتّا خوردِه عروسی هایتِه خِلاصِه خله یدِاله جا بَرِسیه. مش حسین آقا شهر دِله اَتّا کاره دیگه بَهیه که خَلِه مهم بیه، کمتِر محله اِمو، محله مردِم هرگِدر خواسِتنه وِره بَوینِن اِمونِه یدالهِ پیش تا وِشون ره نوبِت هادِه، سه ماه بَهیه و مشتی نِیَمو دِهات، بعدا که بیَمو بدیه یداله مِدام تِلفنی اینتا جا اونتا جا گپ زَندِه بته: یداله تِه کاروبار اَمِه تون بیشتِر سکّه هسّه وقت هاده اِماره. یداله شه بال و لینگ ره جمع هاکِرده بته: حاجی مِن ته دور بَگِردم مِن تِه غِلام هسّمه. یَک سال بُگذشتِه اَتّا روز مَشتی بِیَمو دِهات بدیه اتاپیرمردی محلی دره یداله جا بگومگو کنده. ماشین جا پیاده بیه بته: سِلام جانِ پیِر چی بیه ؟ پیرمردی مشتی ره کَشِه هایته بته مِن یَک ماه هسّه هر روز یداله وِسه وسیله یارمبه که ته جا گپ بزنم وه مِره الان اَعیی کِنده وقت نَدِنه مِن خَلِه مشکل دارِمبه تِره خِدا مِه داد برِس. یداله شِه سر ره دِمبِدا بِنِه حاجی پیش دَر بورده. مَشتی اون پیرمردی مشکل رِه حل هاکِرده ولی وِنِه دِل شک بزو. دیگه سِرِه نَشیه بیَمو مَحله دیکون سَر بته: هر گِدِر مِن دَنیمه یداله شِمِه جا باج گینه تا مِره خَوِر هادِه شما مِه جا کار دارِنی؟؟ دیکون دله چندتا محلی دینه خرید کردنه بتنه: مَشتی تِه وِرِه بِبَخش جِوان هسّه خِطا هاکِرده. اِما شِه تقصیر دارمی وِره آدِم حساب هاکِردِمی. مشتی شِه سَر تِکون هِدا بته: خِدا شاهِده مِه دَس هرکاری بَر اِنه انجام دِمبِه فقط برای رضایِ خِدا و خلق خِداهسّه که شِمِه دعایِ خیر مِه دِنبال دَووه این بازیها رِه نتومبه بَوینم. مِغازه دار بته: مَشتی تِه اَمِه محله آدِمون ِگِردن خَلِه حق دارنی یداله هم چون تِه خَلِه گت آدِم هسّی تِه وَر رنگِ رو بیَمو پیربته مثال هسّه: ﺑﯿﻨﺞ پِه ﻭﺭﻣﺰ ﺍﻭ ﺧِﺮﻧﻪ تذکر هادِه امّا گوذِشت هاکِن اَماهَم از این به بعد مردِم رِه آگاه کِمبی.
