تیرنگ نیوز، رضا شریعتی:
يکی از طرح‌های بحث برانگيزی که مطالعات آن از سال‌های گذشته کليد خورد، طرح انتقال آب از دريای مازندران به استان سمنان است. اين طرح در سال 88 به تصويب رسيد و مطالعات نخست آن در سال 91 و دولت دهم آغاز شد.
اما از همان ابتدا به دلایل آن که انتقال و تصفیه آب دریای خزر به استان سمنان هزینه زیادی را برای کشور در بر دارد (هزینه آن طبق اظهارات وزیر نیرو در دولت دهم تا 7 میلیارد دلار برآورد شده بود)، هم چنین اثرات زیست محیطی دخل و تصرف در طبیعت، افزایش آلاینده‌‌ها، پیشروی کویر به دلیل بر جا ماندن املاح نمک، نابودی محیط زیست در اثر مراحل این انتقال، نابودی حیات آبزیان دریای خزر، آلاینده‌های حاصل از شیرین شدن آب و واکنش‌های شیمیایی در صورت اجرای طرح، حرکت ریزگردها وغبارهای حاصل از انتقال آب و کویری شدن منطقه و… دوستداران محیط زیست به اجرای این طرح واکنش نشان دادند.
با اعتراض شدید فعالان محیط زیستی، صاحب نظران و جامعه خبری با توجه به طرح‌های اجرا شده که منجر به خشک شدن دریاچه ارومیه و نابودی آبزیان شد، دولت دهم نتوانست این طرح را اجرا کند.
با روی کار آمدن دولت روحانی این بحث دوباره در رسانه‌ها مطرح شد. از این رو فعالان محیط زیستی با تشکیل کمپین‌های نه به انتقال آب دریاچه مازندران و نه به انتقال آب کاسپین در فضای مجازی، به سکوت و انفعال مسئولان مازندران در خصوص اجرای این طرح واکنش نشان دادند و مقابله با تهدید زیست محیطی این انتقال آب را خواستار شدند
پس از تشکیل کمپین‌های خودجوش و مردمی در اینستاگرام که حمایت صفحات اجتماعی شبکه اینستاگرام را در برداشت، برخی کارشناسان این حوزه به آن واکنش نشان دادند.
پروفسور علی یخکشی، بنیانگذار دانش محیط زیست در دانشگاه‌های ایران، فوق دکترای سیاست و مدیریت منابع طبیعی از دانشگاه گوتینگن آلمان و عضوبازنشسته هیات علمی این دانشگاه با مخالفت صریح و بی قید و شرط با طرح “شیرین سازی وانتقال آب دریاچه خزر به کویر مرکزی” گفت:« تهیه آب از راه انتقال آب خزر به کویر، علاوه بر تخریب‌های فراوان و غیرقابل جبرانی که برای خزر، کویر مرکزی و جنگل‌های هیرکانی دارد، بسیار گران نیز تمام می‌شود.»
همچنین نصرت‌الله صفائیان -کارشناس اکولوژیست و نویسنده کتاب اکولوژی و محیط زیست خودمونی- نسبت به اجرای ناقص طرح هشدار داد.
وی گفت: طرح انتقال آب فاجعه‌ای اکولوژیک است که به مردم آسیب می‌رساند. نباید کاری کرد که برای استفاده از منافع شخصی به محیط زیست آسیب وارد شود.
این استاد دانشگاه می افزاید: با اجرای طرح سرنوشت دریاچه خزر همانند دریاچه آرال می‌شود و اگر این اقدام صورت پذیرد دریاچه خزر خشک شده و باید منتظر چرای شترها در خزر باشیم.
مسعود مولانا -عضو شورای هماهنگی شبکه مردم نهاد منابع طبیعی کشور- هم در واکنش به این تصمیم گفت: طرح انتقال آب دریای خزر 94هکتار از جنگل های مازندران را تخریب می کند و به باغات و محیط زیست مازندران آسیب می رساند.
پرویز کردوانی -استاد دانشگاه و صاحب نظر مسائل محیط زیست- نیز به نقل ایسنا معتقد بود: در حال حاضر نمی‌توان با انتقال آب دریا مخالفت کرد اما انتقال آب در مجموع نباید انجام شود چرا که وقتی آب با لوله از دریا مکیده می‌شود، با خود ماهی‌های کوچک و جانداران فراوانی را انتقال می‌دهد و موجب از میان رفتن آنان می‌شود.
اکنون بار دیگر محسن رضایی، معاون اقتصادی رئیس‌جمهور در سمنان گفته است که طرح انتقال آب دریای خزر باید با همکاری استان‌های سمنان و مازندران بهره‌برداری شود تا مردم از آن بهره‌مند شوند.
*مسئولان مازندران منفعل نباشند
حال که کارشناس‌های محیط زیست و فعالان مدنی به اجرای طرح انتقال آب دریای مازندران به سمنان واکنش نشان داده‌اند، جا دارد متولیان استان نیز منفعل نباشند و در تهران این موضوع را پیگیری کرده و صدای اعتراض تشکل‌ها و افراد را به دولتمردان برسانند. این کمپین‌ها و اظهارنظرها دلسوزانه است و با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی به جامعه تشکیل شده است، اما اغلب مسئولان نسبت به آن ها واکنش نشان نمی دهند تا موقعی که کار از کار بگذرد. صرف شوی تبلیغاتی در رسانه‌ها نه کافی و نه رضایت بخش خواهد بود.
