اختصاصی تیرنگ نیوز/یادداشت روز: باز نیمه ی شعبان رسید و شیعه دلش پرکشید برای قرارِ دل بیقرارش… تمام دردهای عالم به دوش، چهارزانو نشسته بر خاک ندامت، اشک حسرت به چشم، دست تمنا به آسمان و ملتمسانه نشسته در مقابل خدا، طلب کرد یگانه امید نجاتش را… نجات از بیداد جهان، نجات از سردرگمی گره […]
اختصاصی تیرنگ نیوز/یادداشت روز: باز نیمه ی شعبان رسید و شیعه دلش پرکشید برای قرارِ دل بیقرارش… تمام دردهای عالم به دوش، چهارزانو نشسته بر خاک ندامت، اشک حسرت به چشم، دست تمنا به آسمان و ملتمسانه نشسته در مقابل خدا، طلب کرد یگانه امید نجاتش را… نجات از بیداد جهان، نجات از سردرگمی گره های کورِ افتاده در انسانیت، نجات از چنگ زدن به حرص و کامجویی دنیا…
نیمه ی شعبان شد و شیعه هراسان تر از همیشه به دنبال منجی اش چهارگوشه ی آفرینش را جست و جو می کند.. کجایی آرام جان ما؟
نیمه ی شعبان شد و شیعه … نه .. نیمه شعبان شد و این بار جهان هستی به دنبال ناجی، دست به دعاست… هوای قلوب آدمیان ابری است و تار … و جان ها در پی سلامتی به هفت سقف آسمان نگران است و گدا.
آقای انتظار، آقای منتظر وآقای نظرها و منظرها، کجایی؟ قدم بر چشم دردمندمان بگذار.. نگذار بیش از این شرمنده ی خدا شویم.. نگذار بیش از این در پیله ی جهالت مان بمانیم…
آقای طاعات و اطاعت، گر تو بخواهی بیایی و غم بزدایی ز جهان، شک نداریم که خدا فرمان دهد: “بس است انتظار.. چشم جهان به منجی اش روشن باد…”. کاش بخواهی که بیایی تا بخواهد که بیایی…
یوسفِ زهرا ! نیمه شعبان شد و باز یادمان آمد گوهری داشت جهان.. گوهری دارد جهان … چقدر مستاصل و درمانده ایم میان افعالی که بودن و نبودنت را پارادوکس وار گوشزدمان می کند… گویی این مجازات جهان است که جفاکار است و طمع کار… انتظاری به ابد محکوم، حکم قاضی ست برای کوتاهی ما …
