تیرنگ نیوز:
مجلس یازدهم و دولت سیزدهم در تصمیمی عجیب و مناقشه‌برانگیز، ابتدا مانع تغییر ساعت رسمی کشور در ابتدای سال جدید شدند، از طرفی پس از مدت کوتاهی به این نتیجه رسیدند که تابستان و هوای گرم و کمبود برق در پیش‌روی دارند، به جای اینکه ساعت‌ها را به جلو بکشند، برای توجیه اشتباهشان، کارمندها را به عقب کشیده و با محاسبه چند عدد ریاضی و تاثیر برق مصرفی دستگاه‌های اجرایی بر مصرف کل، دستور به بیدارباش جماعت کارمند برای حضور در محل کار از ساعت شش صبح تا ۱۳ دادند.
البته آنها این موضوع را در نظر نگرفتند که کارمندانی که از شهرهای اطراف هستند ساعت چند باید بخوابند و ساعت چند بیدار شوند! اگر خودروی شخصی و سرویس ایاب و ذهاب نداشته باشند مشکلات این مسئله برای آن بیشتر می‌شود.
در همین باره ساعت کاری از تاریخ 1402/3/15لغایت 1402/06/15 در روزهای کاری شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۶ صبح لغایت ۱۳ و روز کاری پنجشنبه از ساعت ۶ صبح لغایت ۱۲ و شرکتها، مراکز آموزشی که در روز پنجشنبه تعطیل می باشند از ساعت ۶ صبح لغایت ۱۴:۴۵ تعیین گشت. در چند روز گذشته با این استدلال که کارمند باید در هفته ۴۴ ساعت کار کند، در مازندران باز دست به چرتکه و ماشین حساب برده و با ضرب و تقسیم چند عدد، ساعت اداری را از 6 تا 13/30برای شنبه تا چهارشنبه و برای پنجشنبه 6 تا12/30 تعیین کرده‌اند. برای عقب کشیدن ساعت شروع کار، چند عدد ریاضی مصرف برق را علم کرده‌اند و برای به درازا کشیدن ساعات کار، عدد ۴۴ ساعت الزام کار در هفته را بهانه کرده‌اند. اجبار کارمند برای حضور در محل کار از ساعت شش صبح تا 13/30اگر به بهانه کم کردن مصرف انرژی باشد چه فایده‌ای دارد وقتی کارمندان اول صبح که به اداره رجوع می‌کنند کولر روشن می‌کنند تا هوا تهویه شود یا به هزار دلیل دیگر! مصرف انرژی نه تنها کاهش نیافت بلکه افزایش هم یافت. از طرفی در ساعت ۶ صبح کمتر ارباب رجوعی به اداره مراجعه می‌کند و تقریبا در این ساعت مردم تمایلی به حضور در ادارات ندارند.
یکی از کارمندان ادارات مازندران در گفت و گو با تیرنگ با بیان اینکه این طرح خوبی نیست، گفت: کل خانواده از بچه‌های کوچیک گرفته تا پدربزرگ و مادربزرگ ها؛ در این طرح دچار مشکل شدند چراکه وقتی خواب کافی نداشته باشید اعصاب پاسخگویی به مردم را هم نداری و صرفه جویی صورت نمی گیرد.
وی افزود: مسئله مهم دیگر حمل و نقل است که شرایط حضور در محل کار را برای افرادی که دارای خودرو شخصی نیستند سخت کرده و در همین راستا بانوان نیز برای تردد در ۴ یا ۵ صبح که وسایل حمل و نقل عمومی به سختی در دسترس است با مشکلاتی مواجه هستند.
زهرا فولادی مادر مازندرانی در این باره به تیرنگ گفت: مادر شاغلی را فرض کنید که ۶ صبح با در آغوش گرفتن یک فرزند و به همراه کشاندن فرزند دیگری با عجله خود را به محل کارش می‌رساند؛ یکی از مهم ترین دغدغه‌های این روزها همین تفاوت آغاز به کار ادارات و مهدکودک‌ها است که قطعا در طول روز اضطراب زیادی را برای والدین شاغل رقم می‌زند.
مهدی ملکی که به یکی از ادارات استان مراجعه کرده است تا از خدماتش استفاده کند در این باره به تیرنگ می‌گوید که مردم تمایلی به حضور در ساعت 6 صبح در ادارات ندارد و تقریبا این تصمیم باعث مشکلاتی برای دو طرف شده است.
وی افزود: عدم وجود سیستم حمل و نقل مناسب و کارآمد در مازندران، آن هم در ساعات اولیه صبح، موجب بروز مشکلات متعددی برای کارمندان شده است.
این شهروند ساروی گفت: آنچنان که پیداست نه تنها در مازندران بلکه در سراسر کشور تقریبا هیچکس، نه کارمندان و نه سایر مردم رضایتی از تغییر به وجود آمده در ساعات کاری ادارات ندارند.
به نظر می‌رسد دولت و نماینده عالی دولت در استان مازندران و مجموعه تحت مدیریتش باید با یک برنامه‌ریزی درست و منسجم و نظارت صحیح، در اجرای این قانون و تصمیماتی که با اعداد و ارقام می‌گیرد تجدید نظر کنند. پرسش مهم در این باره این است که آیا طرح اجرا شده فعلی می‌تواند منجر به حل مشکلات شود؟ اجرای این طرح چه تبعات اجتماعی و اقتصادی خواهد داشت؟ و آیا بازدهی را بالا خواهد برد؟!
