رقیه سعیدی نژاد
برگردان بفارسی :شانه و کتف و بازو ی همه آدم ها دارای قدرت است و قوت دارند اما فلانی فقط چانه اش .
مفهوم کنائی : کنایه از پر حرفی است و کم کاری .کسی که زیاد حرف می زند و کمتر کار و فعالیت می کند.
شونه : شانه و کتف و بازو
ره” هست ، وجود دارد
،قِت : قوت، نیرو ، توان
ته چونه ره : در فک و چانه تو .
«روزی روزگاری، اَتّا مَردی که وِنه نوم مَش قنبِر بیه که به پِرحرفی و کم‌کاری شوره بیه هر جا هِنیشت بو یا اتا گوش بشدوئِسن وِه پیدا هاکِرد بو، شِه تِوان و پِشت بازو جا گِته.شِه خِد ره قهرمان میدون نشون دائه. ولی در عمل، هیچ کاری ونِه جا بر نیَمو هرگِدِر وِنِه جا پورسینه تِه انده بَرو بازو دارنی چه کار نَکِندی؟ با خنده گِتِه: «مِه شونه قِت دارنِه، تِه چونه رِه چیه!» یعنی بازو و شانه من پر از قدرت است، اما تو فقط داری حرف می زنی به تو ربط نَداره! بعد گِته: وِنه قصد ومرض این بیه کِه مِه آبِرو رِه بَوره اتّا وَچه داشته وِنِه زِنا بِهداری محل دِلِه ماما بیه وِه هرگِدِر اَتا مریضی یا مَر بزِه دِیه سریع نَظِر دائِه وِره گِتنه کِه تِه چِدوندی؟ گته: عه چِچی گپ زندی مِه زِنا دوکتر هَسه مِن دومبه . چندسالی مَردِم وِره دَس دِمدانِه ولی وِه چوون آدِم پِررویی بیِه خَلِه به روی خِدِش نیاردِه اَتّا روز مهندِس روحی کِه وانِت بار دِنبال دَهیه تا شِه بار بَوِره شهر اِنبار، بیَمو میدون داد بَزو اتا مَرد قوی بَروبازو دار با وانِت خوامبِه قنبِر وانِت هم داشتِه مردِم قنبِر آدرِس رِه هِدانِه قنبِر بدیه همه وِرِه نِشون هِدانِه باد دکِتِه وِنِه کله دِلِه بتِه اَره مِن هم مردِ قوی هسّمه هَم وانِت دارمِه خِلاصه قنبربوردِه وِنه کارگاه دِلِه اَتا خَله بار دَکِرده وانِت پشت وَردِه شهر وِنه اِنبار خالی هاکِرده یِک ماه سِره دلِه دِمبدا بیه نَتونِستِه دیگه سِره جا بیرون بِیه مَردِم دِله دَپیتِه تا اِسا گِمون کِردِمی قنبر قِت دارنِه اِسا معلوم بیه وِه فقِط چونه دارنیه .
