مرگ هم از دیدن غزه اشک می‌ریزد
مرگ هم از دیدن غزه اشک می‌ریزد
غزه را می توان بالاترین و سنگین ترین تاوان فلسطینی ها در مبارزه با اشغالگران قدس از ابتدا تا امروز طی ۷۵ سال اشغال دانست.

 

دکتر هادی ابراهیمی  استاد دانشگاه

غزه را می توان بالاترین و سنگین ترین تاوان فلسطینی ها در مبارزه با اشغالگران قدس از ابتدا تا امروز طی ۷۵ سال اشغال دانست.

غزه ماندگارترین و مستندترین نمایشگاه جهانی مظلومیت یک ملت تحت اشغال با سیاهه ای از تحمیل وحشیانه ترین جنایتهای جنگی است که اهم آنها عبارتند از قتل عام هوایی و زمینی مردم، نسل کشی، کودک کشی، زن کشی، کهنسال کشی، بیمارکشی، کادر درمان کشی، دانش آموزکشی، معلم کشی، خبرنگارکشی، صلح بان کشی، غیرنظامی کشی، نمازگزارکشی، توریست کشی، طرفدار حقوق بشرکشی، هنرمندکشی، مستندسازکشی و از همه رقت انگیزتر گرسنه کشی و استفاده از غذا و گرسنگی به عنوان یک سلاح مرگبار و دهها شیوه ناجوانمردانه برای تخریب کامل شهرها و شهرکها و روستاها جهت تخلیه اجباری غزه با حداقل دومیلیون نفر شهروند فلسطینی.

اینکه اسرائیل در جنایتکارانه ترین روشها فلسطینی ها را با این حجم یعنی بالای ۷۰ هزار نفر قتل عام می کند و بمب های چند تنی بر سرشان می ریزد، با توجه به ماهیت تروریستی ارتش صهیونیستها خیلی تعجب برانگیز نیست، اما از اینکه این جنایتها تحت حمایت همه جوره کشورهای امریکا و انگلیس و آلمان و غیره که در نظام تبلیغاتی رسانه خودشان را مدافع حقوق بشر جا می زنند، انجام می شود و محافل بین المللی نه اراده و نه انگیزه بازدارندگی از خود به نمایش می گذارند، بسیار حیرت انگیز است.

اینکه برخی از کشورهای اسلامی منطقه با توسعه ارتباطات اقتصادی و تجاری، نیازهای رژیم جعلی اسرائیل را تأمین کرده و ادامه حیاتش را فراهم می کنند، بسیار بهت انگیز است

اینکه کشور اسلامی مصر گذرگاه رفح را نمی گشاید و از کنار قحطی و مرگ مشهود نسل کاملی از فلسطینی ها به راحتی عبور می کند، تأسف انگیز است.

اینکه کشورهای متمول اسلامی حاشیه خلیج فارس مثل امارات و عربستان و کویت و قطر و بحرین و غیره موضع سکوت اتخاذ کرده و برای رساندن غذا به تکاپو نمی افتند، غم انگیز است.

اینکه خاک خوری و علف خوری اهالی به خصوص کودکان غزه غیرت انسانی محافل بین المللی را بر نمی انگیزد، حسرت انگیز است.

اینکه عده ای با مشاهده این همه صحنه های ضدانسانی، با ادبیات های تلویحی همچنان می خواهند شعار نه غزه نه لبنان را به جامعه و افکار عمومی برگردانند، باورپذیر نیست.

ریشه این غفلتهای جهانی و حتی خیانتهای بین المللی، عدم شناخت درست ماهیت رژیم جعلی و بی خبری از استراتژی های توسعه محور صهیونیستها در دو گزینه جغرافیای ارضی و جغرافیای سیاسی و تحقق خاورمیانه بزرگ به هر قیمت و با هر حجم جنایت است.

اسرائیل در باورهای صهیونیستی خود، ثبات و مرزبندی های متعارف و یا حتی قوانین متوقف کننده را نپذیرفته و همواره خواهان تقویت خویش و تضعیف کشورها و ملتهای منطقه هستند و از این رو نه تنها غزه بلکه لبنان، سوریه، اردن، عراق، ایران و کرانه باختری رود اردن در این سلسله تجاوزها در دستور کارشان قرار دارد و به محض مجهز شدن به تجهیزات جدید، علاوه بر جنایتهای جنگی، بلافاصله به جنایتهای انسانی نیز روی آورده و با وقاحت تمام به مخالفتهای جهانی نگریسته و خونسردتر از همیشه به کارشان ادامه می دهند.

اما خدا را شکر علیرغم همه کاستی های رسمی دولتها و سازمان های بین المللی، ملتهای آزاده جهان بسیار خوب به میدان آمده و دولتهای خود را تحت فشارهای مضاعف قرار داده و در برخی موارد آنها را به تعدیل مواضع در حمایت از کودکان و گرسنگان غزه وادار کردند.

در پایان تأکید می کنم که عرصه پیاده روی اربعین در حریم مقدس عتبات عالیات و استفاده از شرح تشنگی کودکان در حادثه عاشورا، فرصت بزرگی برای تحکیم و تقویت همبستگی های ملتها در حمایت از غزه و مخالفت و طرد جهانی رژیم کودک کش اسرائیل فراهم می کند و نباید از این فرصت به آسانی گذشت و بزرگترین خروجی اربعین امسال باید فعال کردن ماشه ملتها علیه یزیدها و شمرها و ابن سعدهای زمانه ما یعنی نتانیاهو و ترامپ و سایر جنایتکاران جنگی باشد.