تیرنگ نیوز: بدون تردید سخن گفتن از زبان ژرف، پر رمز و راز و زیبای فارسی دشوار است و نمی توان عظمت آن را در یک یا چند سطر و مطلب و کتاب ادا نمود. سخن از فردوسی بزرگ و شاهکار بی نظیرش شاهنامه نیز چنین است.
یعنی می طلبد کارگروهی متخصص و علاقمند، چندین سال را برای پرداختن به عظمت شاهنامه و آفریدگار آن و نقش بی نظیری که برای حفظ زبان فارسی آن هم در دوران پرالتهاب جولان و چیرگی اعراب بر ایران زمین صرف کنند تا شرح جوانمردیها، دلاوریها، ایثار و مقاومت، حس میهن‌دوستی، آموزه های اخلاقی و انسانی، و… را به درستی و زیبایی به تصویر بکشند یا در کلام آورند.
متاسفانه با آنکه در طول دوره های مختلف، مطالعات و پژوهش های فراوانی درباره پیوند ناگسستنی شاهنامه و زبان فارسی صورت پذیرفت اما همچنان حق مطلب ادا نشده و هنوز با مفاهیم مطلوب خود فاصله داریم که امیدواریم در ادامه این موضوع مورد توجه بیشتری قرار گیرد و از حوزه نامگذاری و تجلیل های موقتی و صرفا در یک روز فراتر رود.
امروز بر همه پارسی دوستان و مورخان تاریخ ایران کهن فرض است که با درک امکانات زبان فارسی در جهت بهره وری آن گام بردارند. حتی ما توده ها و اقشار مختلف مردم نیز باید به اندازه توان خود در پاسداشت آن تلاش کنیم تا فرزندان و آیندگان ما درک و شناخت درستی از تاریخ زبان فارسی و نقش موثر حکیم ابوالقاسم فردوسی داشته باشند.
باید همگان تلاش کنیم فضایی را فراهم آوریم تا نوجوانان و جوانان ما با درکی درست از میراث کهن خود، زبان فارسی را در گفتار و نوشتار خود بکار گیرند و به اصطلاح نقل روزانه شان گردد تا دیگر شاهد رواج واژه ها و اصطلاحات عربی و انگلیسی در این زبان و مناسبات و حرفها و نگارش های مردم نباشیم.
باید به نقطه ای برسیم که فردوسی و شاهکار ماندگارش از استوانه‌های زبان و ادب پارسی تبدیل گردند و به منزله شناسنامه ای معرف هویت و تمدن همه پارسی زبانان دنیا باشند. به امید آن روز
