اختصاصی تیرنگ نیوز/سرویس ورزشی: تربيت بدني و ورزش به عنوان يكي از اصلي ترين ابزارها نه تنها موجبات رشد و شكوفايي را فراهم مي سازد بلكه به عنوان پديده اي موثرنقش مهمي در مباحث بهداشت، تندرستي و سلامت جسماني و رواني آحاد دانشجويان دارد. مورخان نوشته اند، در میان کشورهای مشرق زمین، ایران، تنها کشوری […]
اختصاصی تیرنگ نیوز/سرویس ورزشی: تربيت بدني و ورزش به عنوان يكي از اصلي ترين ابزارها نه تنها موجبات رشد و شكوفايي را فراهم مي سازد بلكه به عنوان پديده اي موثرنقش مهمي در مباحث بهداشت، تندرستي و سلامت جسماني و رواني آحاد دانشجويان دارد.
مورخان نوشته اند، در میان کشورهای مشرق زمین، ایران، تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و تربیت خود، بیشترین اولویت را به تربیت بدنی و ورزش می داد. در یکی از کتاب های باستانی آمده است: ورزش در ایران باستان، با هدف سلامت، شادابی و آماده بودن برای دفاع از وطن پا گرفت و هدف اصلی آن، تربیت جوانان بود. تیراندازی، کوه نوردی، شمشیرزنی، دو، اسب دوانی، شترسواری، ارابه رانی، مشت زنی، شنا و کشتی، در این مرز و بوم رواج داشت. پارسیان، شکار و شکارگاه را آموزشگاه حقیقی جنگ می پنداشتند و جوانان پارسی در شکار، سحرخیزی، بردباری در راه رفتن و دوندگی و تیراندازی، آمادگی روحی و چابکی را فرامی گرفتند.
در آثار تاریخنگاران باستان نظیر هردوت و گزنفون و همچنین در روایتهای شاهنامه آشکارا میتوان به اهمیت ورزش در نزد مردم ایران پی برد. بهطور کلی برنامه تربیتی و آموزشی ایرانیان به سه بخش عمده پرورش دینی و اخلاقی، تربیتبدنی و آموزش خواندن و نوشتن قابل تقسیم بود. دو آموزش نخست از سوی خانواده به فرزندان منتقل میشد و اغلب خانوادهها با آن آشنایی داشتند. اسب در ایران باستان دارای اهمیت ویژهای بود و سوارکاری یکی از مهمترین مهارتهایی به حساب میآمد که خانوادهها به فرزندان خود میآموختند. همچنین تیراندازی که در زمان صلح برای شکار و در میدان جنگ برای مبارزه با دشمن بهکار گرفته میشد، از دیگر ورزشهای مهمی بود که ایرانیان به دو صورت پیاده و سواره باید آن را میآموختند.
حال پس از گذشت قرن ها، ایران کماکان به عنوان یکی از مهم ترین و فعال ترین کشورها در عرصه ی ورزش شناخته می شود. در ایران بیش از چند میلیون ورزشکار غیر سازمان یافته در مقابل جمعیت میلیونی ورزشکاران سازمان یافته در تابعیت 40 فدراسیون ورزشی در رشته های مختلف توپی و غیر توپی و در دو حوزه ی همگانی و قهرمانی فعالیت می کنند و سالانه بیش از صد فعالیت ورزشی در سطح کشوری و صدها اعزام برون مرزی انجام می گردد.
نوروزی رئیس فدراسیون پزشکی ورزشی در این خصوص در گزارشی اظهار داشت: نزدیک به 3 میلیون و 600 هزار نفر ورزشکار سازمانیافته داریم که کارت بیمه ورزشی دارند، کارتهای فیزیکی بیمه ورزشی حذف شد و همه اقدامات به صورت اینترنتی انجام میشود.79 درصد رشد ورزشکار سازمانیافته در 3 ماهه اول سال 98 نسبت به 3 ماهه اول سال گذشته داشتهایم و این روند همچنان ادامه خواهد داشت.
سال گذشته متن کامل لایحه بودجه 98 کل کشور در حالی منتشر شد که بخش ورزش با افزایش اعتبارات مواجه شده است.در این لایحه و در بخش «برآورد اعتبارات هزینهای و تملک داراییهای سرمایهای بر حسب امور» یا همان جدول شماره 6، فصل مربوط به ورزش و تفریحات با رقم 12,528,063 ریال یا همان 1252 میلیارد و 806 میلیون و 300 هزار تومان قید شده است. این در حالی است که در هر دو بخش هزینهای و همچنین تملک داراییهای سرمایهای، اعتبارات مدنظر نسبت به سال 97 افزایش یافته است.
در جدول شماره 7 به بخشهای مختلف ورزش از جمله وزارت ورزش و جوانان، شرکت سهامی توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور، کمیته ملی المپیک و کمیته ملی پارالمپیک اشاره شده که بودجه هر کدام از این بخشها افزایش یافته است. بودجه وزارت ورزش وجوانان با افزایش نزدیک به 10 درصدی به عدد 1166 میلیارد و 565 میلیون تومان، بودجه کمیته ملی المپیک به 74.5 میلیارد تومان و بودجه کمیته ملی پارالمپیک به 31.6 میلیارد تومان رسیده است. همه این ارگانها نیز افزایش بودجه نسبت به سال 97 داشتهاند.
حال این سوال مطرح می شود این افزایش بودجه در چه زمینه ای هزینه شده است و به چه بخش هایی اختصاص یافت؟ سهم استان ها در این بودجه چگونه محاسبه شد و چگونه و چند درصد از این اعتبارات به ادارات ورزش و جوانان استان ها تزریق شد؟ سوالاتی که به نظر نمی رسد در شرایط کنونی مسئولین ورزش و جوانان کشور حاضر به پاسخگویی آن باشند زیرا علی رغم افزایش چشمگیر اعتبارات مطالبه گری ورزشکاران، قهرمانان و فعالین ورزش در طی شش ماهه اول سال 98 نتوانست به پاسخ مثبتی برسد و غالب بخش های مختلف ورزشی با کمبود امکانات و اعتبارات مواجه هستند.
امروزه ورزش به عنوان حز لاینفک زندگی آحاد جامعه برشمرده می شود که علاوه بر تضمین کننده سلامتی به عنوان بعد موثر در شادابی و نشاط جامعه محسوب می گردد و لازم است مسئولین و مدیران ورزشی با مدنظر قرار دادن این مهم در راستای تحقق منویات نظام درخصوص افزایش روحیه نشاط و امید درجامعه گام بردارند.