الهام دهقان، سردبیر و جانشین مدیر مسئول:
برای مازندرانی که اقتصاد و معیشت آن در دو مفهوم کشاورزی و گردشگری خلاصه می شود چه راهی باید گشود تا در تولید و اشتغال رونق صورت گیرد؟
سال زراعی جدید در مازندران با تب و تاب بسیار همراه بود، به طوری که کم آبی به عنوان اصلی ترین معضل کشاورزی که تا سالیان گذشته در استان های کم آب به عنوان یک تهدید معرفی شده بود به مازندران نیز هجوم آورده و کشاورزی این استان را با تهدیدات جدی مواجه ساخت.
از جنبه گردشگری، نیز در حالیکه مازندران بی تاب برنامه هایی علمی و دوراندیشانه است اما متاسفانه در طول سالیان مختلف هدف خاصی دنبال نشد تا جایی که هیچ برنامه جامع و مدونی برای گردشگری مازندران وجود نداشت تا به عنوان یک سیاست مشخص مسیرهای درست سرمایه گذاری در این بخش را نشان دهد. فعالیت ها بیشتر به صورت جسته و گریخته و دور از برنامه ریزی های آینده نگر اجرا شدند .
در حالیکه برخی استان های کشور مانند اصفهان، از کوچکترین ظرفیت خودشان برای جذب حداکثری گردشگر استفاده می کنند علیرغم آنکه به دلیل دسترسی راحت تر برای همسایگان و ارزان بودن، از گذشته های دور تاکنون مازندران مقصد گردشگران بوده است اما با وجود داشتن خطوط هوایی، چندین راه زمینی، بندرها، دریا، کوه، جنگل و راه آهن درآمد و اندوخته مناسبی در این حوزه نداشتیم و متاسفانه بخش مهمی از معضل گردشگری نظیر زباله ما حل نشدنی ماند. از طرفی هردولتی که سکاندار امور کشور شد یا طرح های نیمه تمام دولت قبل را از اساس قبول نداشت و یا بودجه لازم را برای تکمیل نداشت. در چنین شرایطی واژه هایی چون: برنامه های راهبردی، توسعه، چشم انداز، قدرت اقتصادی و قطب کشاورزی و گردشگری، کلیدواژه مسئولان و نمایندگان بود برای خالی نماندن عریضه.
به کشاورزی کم آب و گردشگری بی تاب پرداخته شد تا گفته شود امروز مازندران به عنوان یکی از مناطق مهم کشور باید از تهدیدهای به وجود آمده فرصت تاریخی بسازد و برای رونق صادرات محصولات خود و جذب گردشگر و سرمایه‌گذار خارجی اقدام کند برای این منظور
ارتقاء شاخص سرمایه گذاری خارجی استان از طریق شناسایی و جذب سرمایه گذاری خارجی و پیگیری مسائل و مشکلات سرمایه گذاران خارجی در استان برای حفظ و تقویت آن؛ ایجاد سازوکار و افزایش هم افزایی در تسریع همکاری های خارجی مازندران، صادرات محور شدن استان مازندران با ایجاد زیرساختهای جدید، تقویت اهتمام به تعهدات و قراردادهای بین المللی، ارسال به موقع کالای تعهد شده، حفظ کیفیت کالا مطابق با قرارداد و رعایت سایر اصول تجاری،
می‌تواند به رونق تولید و صادرات یاری رساند.
با محدودیت‌های موجود مسلم است باید در استان به دنبال ظرفیت های جدید گشته و ظرفیت سازی کنیم. مازندران نباید این فرصت تاریخی را از دست داده و چشم به مراودات سنتی و محدود با کشورهای خزری داشته باشد.
