اختصاصی تیرنگ، رقیه سعیدی‌نژاد
خَلِه خارِ عاروس بیه آفلِه هم بزو
خیلی عروس زیبایی بود آبله هم روی صورتش نشست
خار: خوب عاروس: عروس آفله: آبله عَزِب قِلی:مجرد اَرِه گیری:خواستگاری
فرهنگ عامه مردم یا فولکلوربه بخشی از باورهای مردمی در منطقه یا سرزمین خاصی می باشد که دربرگیرنده افسانه‌ها، داستان‌ها، موسیقی، تاریخ شفاهی، ضرب‌المثل‌ها، غزلیات، پزشکی، باورهای مردمی درباره بخت و شگون و چشم زخم، لالایی مادران، پایکوبی بومی، آیین‌ها، شیوه‌ها و سنّت‌ها است ثبت فرهنگ فولکلور موجب می شود نسل آینده از گذشته مناطق سرزمینش با جزئیات مطلع شود بویژه با دانستن ضرب المثل ها با گویش یا زبان بومی آن منطقه چه بسا زادگاهش باشد به کرات استفاده می کند.
مازندران نیز ضرب المثل های بسیار جذابی دارد که دانستن آن نیز بسیار دلنشین است.
شاطِرعباس آتا گَت نونوایی داشته شیش پِشتِه آبادی رِه نون دائه، سِه تا کارگِر داشته اَتا از این وَچون حِسِن نوم عَزِب قِلی بیه وِنه شوغِل چونه زنی بییه. وه از صِواحی اِموئه کارسَر تا نماشسَر که دَگِرده سِره گِته مِن کِنِسه کارکِمبِه نا زَنی نا وَچه ای دارمِه کی خانِه بَخِره. اتا روز بِموئِه کارسَر شِرنی وِنِه دَس دَهیه. همکارا بتنه خا حِسِن به سِلامِتی زَن بهیتی، حِسِن بته اَشون مِه اَرِه گیری بیه صغرا مَش نِعمِت گَتِ کیجا اَتّا کَم شِل زُوئِه مِنه وِنه جا خِش بیَموئه اَشون بوردِمی اَرِه گیرون بتِنِه اَمِه کیجا شِلِ لینگ هَسّه قبول دارِنی، بتمه زن زندگی بوشه خارِ اخلاق داره مهم نیه. خِلاصه یَک ماه بهیه، عروسی روز عاروس بَوِردِنه مَحلِه حَمبوم عُمومی و ساز وسما هاکِردِنه، کُل مَحلِه بِفَمِسنِه، صغرا و حِسِن عروسی هَسّه . عاروس حَمبوم جا در بِیَمو بَدینه عاروس بِنِه بَخِردِه وِنِه دَس گِلی بهیه وِنه دیم از بس درد بَکشیه اینتی هَسه سِرخِ تَش، کَس و خِشون بتنه عووو عاروس چه ایتی بهیه؟مش مریم ماما و پیر محل بیمو عاروس بدیه بته عووو خِدا مِه جان دِه عاروس دَس شِه دَربوردِه کا، وِنِه چو دَوِندِم . عاروس شِل لینگ بیه شِل دَس بیمو مِیلِس دِلِه، همه گِتنه خَلِه خارِ عاروس بییه آفلِه هَم بزو.
