تیرنگ، رقیه سعیدی نژاد
چِدوندی: از کجا بدانی کِجِه: کجا مِرغِنه : تخم مرغ کِنده : می کند
گویش به نوعی زبان گفته می‌شود که تفاوت‌های آوایی یا دستوری باز زبان های دیگر دارند اما استفاده‌کنندگانِ گویش های مختلف در ایران علاوه بر استفاده کردن گویش مختص به منطقه خود با گویش های دیگر نیز آشنایی دارند و می توانند فهمی از آن گویش دارند.
این ضرب المثل به نادانی و عدم تشخیص و ناپختگی مخاطب اشاره دارند و اغلب از بزرگترها د وصف حال جوان تر ها عنوان می شود.
مش عبِدِلله اخِر سَری ریکا اَتا کَم بِلا بیه، نا وِنِه درس بخوندِسِن مَعلوم نَهیه کارسَر شیه دِ روز دَهیه اَی فِردا بیکارکِلِه محلِه دِله چَرخ گیته وَ مَش عبِدِلله وِنه دَس بِلا دکِته .کَسِ و خِش وِرِه شِه وَچونسِه مَثِل زونه گِتنه مش عبدِلله زِکِ زا هَمه مِلا اَتّا بهیه وِنه جان بِلا . نیسون گیته شیه صَرا تا نِماشسَر مَشتی رِه تینار وِل کِردِه کوهِ سَر مشتی خِدارِه گِلایه کِردِه عا جانِ خِدا پیرِسَری این تا چِچی بیه مِه تنِ تش بهیه . اَتا نِماشسَر ریکا دو بهیت بموئه مشتی پَلی هنیشته بته : بِبا بِباجان مِن خوامبه بورم شَر شِه بِرارِ کارِسَر کار هاکِنم. مشتی عَینِ بالا جا وِرِه هاشیّه بته: خدایا وه چِچی گِنِه اَمه دِنیارِه یَزید سامون هاکِردِ اِسا خوانه بوره بِرارِ زندگی رِه تَش بَزِنه . هُوکارِه با حِرص بَزو تیل دِله بته: جانِ پِسِر تِه چِه عاقِل نَوُونی کار خوانی هاکنی اینجه مِه هِمکت کار هاکِن تِه دَستمِز دِمبِه شه درس تمام هاکن بعد بوردی شَر دِلِه تِره تَویل بهیرن . مش عبدلله ریکا بورده اَی فِردا پِهرا همینتی اِموئه شِه پیِر رِه تَن تَش بیه . نازبانو مشتی زِنا بدیه وَچِه کِرچ کِرکِ واری این سَر اون سَر کِنده بته مشتی بهل بوره چند روز دووئه اَی گِردِنه وِه شَر بمون نییه . مشتی ریکارِه صدا بَزو بته تِه چیسه خوانه بوری برار پهلی چکار هاکنی . ریکا گِردِن بالا بَهیته بتِه جان پِر بِهل مِن بورم اتَا کار کمبه . مشتی ریکاره زِمِر زِمِر هاشیه بته ته اصلا شَرِ اِشناسِنی دوندی تا کاربلِد نَووشی شَر تِرِه آدِم حِساب نکنّه ریکا اَی دهیه پیِرسه الان اَیی کِردِه کِه مشتی عَصاب خورد بهیه بته : جان ریکا ته چندوندی غاز کجه مرغنه کنده
