تیرنگ:
انگار قرار نیست قصه درنای امید با رویا پایان خوشی داشته باشد. حالا بیش از یکسال است که رویا چشم انتظار امید و بلا تکلیف است و امید نیامده… رویا دلشوره دارد که اگر امید نیاید چه می‌شود. چه بلایی سر من می‌آید باید برگردم به خانه‌ام یا در مازندران می‌مانم؟! همین مسئله باعث شد مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران با اشاره به وضعیت جسمی خوب درنای رویا در خانه جدید، گفت: این پرنده تا بازگشت درنای امید در خانه جدید ماندنی شد.
عطاءالله کاویان مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران، اظهار کرد: حال درنای بلژیکی در خانه جدید خوب است.وی افزود: باتوجه به اینکه در خانه جدید هم وضعیت تالابی و هم وضعیت خشکی دارد، این پرنده از وضعیت جسمی خوبی برخوردار است.مدیرکل حفاظت محیط‌زیست مازندران با بیان اینکه امسال تا این لحظه مشکل خاصی ندارد، تصریح کرد: با توجه به گرم شدن هوا و درنظر گرفتن تمهیدات لازم، درنای رویا در خانه جدید می‌ماند.کاویان یادآور شد: درنای رویا تا بازگشت امید که معمولا در آذر ماه هرسال اتفاق میفتد، در خانه جدید می‌ماند و چشم‌انتظاری این پرنده ادامه دارد.درنای بلژیکی جهت همراهی با «امید» و به منظور احیای کریدور پروازی ایران ششم بهمن ماه سال ۱۴۰۱ از بلژیک به تالاب فریدونکنار منتقل شد.
روز یک‌شنبه ۱۴ اسفند ماه سال ۱۴۰۱ هر دو پرنده تالاب فریدونکنار را به مقصد سیبری ترک کردند ولی پس از طی ۱۵۰ کیلومتر مسافت درنای بلژیکی یا همان رویا از ادامه همراهی با «امید» درنای سیبری بازماند.«رویا» در این منطقه به مدت دو روز سرگردان شده بود ولی زنده‌گیری و به همان اوجاکله منتقل شد و اقدامات لازم برای حفاظت از این پرنده زیبا و نادر انجام گرفت.پس از این ماجرا ادامه چشم‌انتظاری درنای رویا برای برگشت امید شروع شد ولی پاییز سال ۱۴۰۲ درنای امید به فریدونکنار بازنگشت و از آن مدت تاکنون درنای رویا کماکان چشم‌انتظار بازگشت درنای امید است.
امید یکی از پرندگانی است که مهاجرت منظم داشت و حرکت خود را از سیبری آغاز می‌کرد و پس از اقامتی کوتاه در ولگا روسیه و قزاقزستان وارد تالاب فریدونکنار می‌شد و تا اسفند ماه مهمان ایران بود.
امید که یک درنای سیبری نر است، آخرین بازمانده از جمعیت غربی درنای سیبری است. این پرنده وفادار به اقلیم مازندران از 14 سال پیش با وجود از دست دادن جفتش “آرزو” همچنان برای زمستان‌گذرانی به مازندران می‌آمد.
درنا‌های سیبری نخستین بار در سال 1353 در ایران رویت شدند. جمعیت این دسته از درنا‌ها از بیش از 200 قطعه در سال 1930 به دو قطعه در سالیان اخیر و با مرگ «آرزو» به یک قطعه رسید. درنای سیبری دو بار هم سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۴ برای زمستان‌گذرانی به مازندران نیامد و علاقمندانش را چشم به راه گذاشت.
