تیرنگ نیوز- روزبه مفیدیان: وامرهم شورا بینهم (شورا ۳۸). اهمیت مشورت و مشاوره در اسلام تا آنجا حائز نظر است که در قرآن بارها و بارها به آن اشاره شده است و سمبل آن نیز در آیه مذکور اشاره شده است. در روایات و احادیث نیز به کرات از واژه مشورت و همفکری استفاده شده و پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد (ص) در یک حدیث پرمحتوی می فرمایند: احدى در کارهاى خود مشورت نمى کند مگر اینکه به راه راست و مطلوب هدایت مى شود. بنابراین وجود و لزوم نقش مشورت و تشکیل شوراهای مشورتی در هر جامعه مدنی امری اجتناب ناپذیر و غیر قابل انکار است. همچنین در رهنمونی از امام علی (ع) در نهج البلاغه آمده است: كسى كه ترك مشورت كند و استبداد به رأى داشته باشد هلاك مى شود و آن كس كه با مردان بزرگ مشورت كند در عقل و خرد آنها شريك مى شود. در جهان مدرن امروزی نیز تقریبا در تمام دول و کشورها حداقل در ظاهر هم بر تشكيل شوراهای مشورتی به منظور قانونمندی و اجرايى سازی امور در سطح های مختلف تاکید دارند و اصل مشورت به عنوان اصلى اساسى شمرده مى شود. دليل آن هم بسیار واضح است، زيرا خداى متعال همه مزاياى فكرى را به يك نفر نداده است، بلكه هوشيارى و آی کیو مانند ساير نعمات در ميان مردم در جایگاه های مختلف و با سواد متفاوت و شخصیت های مجزا تقسيم شده است.
حال به نقش مشورت در کشورهای مختلف جهان می پردازیم. در کشور آرژانتین که جزو آمریکای شمالی محسوب می شود تا زمانی که تمام شاخص های کاری تبیین شده باشد، به درستی می‌توانند در قالب کارگروهی انجام وظیفه کنند. نقش من چیست؟ وظایف و تکالیف اصلی من کدامند؟ به چه کسی باید گزارش ارائه شود؟ بسیار مهم است که چنین مسائلی در اولین فرصت برای تمام طول عمر یک گروه مشخص شوند. آرژانتینی‌ها از اینکه مسئولیت های دیگران را به زور دریافت کنند بیزارند و دوست ندارند در این زمینه‌ها ابهامی و ظنی وجود داشته باشد و بسیار محتاط هستند.
در کشور آمریکا، تیم‌ها در واقع گروه‌هایی از افراد هستند که در قالب یک تیم دور هم جمع شده اند تا بک پروژه تیمی را به نحو احسن انجام دهند و به اتمام برسانند. در حین مدتی که اعضای گروه با هم هستند، از هر شخص انتظار می‌رود به اهداف مشترک کاملا متعهد باشد و فداکارانه و هدفمند کار کند تا از دستیابی به اهداف اطمینان حاصل شود. نشان دادن اشتیاق برای پروژه و باور داشتن به موفقیت حائز اهمیت است. بدبینی مورد پذیرش واقع نمی‌شود. وقتی پروژه‌ای به پایان برسد، تیم به سرعت پراکنده شده و اعضای آن به آرامی‌به سوی کار بعدی حرکت می‌کنند. در محیط کار دینامیک آمریکا، جدا شدن اعضای یک تیم در مقایسه با دیگر فرهنگ‌های گروه محور که در آنها هویت به گروه داده می‌شود، کمتر تکان‌دهنده است. در ینگه دنیا، تیم‌ها ذاتا عمر کوتاهی دارند و انتظار گروهی نیز بر این عقیده استوار است که در زمان مشخصی کار به اتمام برسد.
در ایالت های مختلف کانادا افراد انتظار دارند در ازای کاری که برای تیم انجام می‌دهند به آنها پولی پرداخت شود و مدیر تیم باید این مورد را در نظر داشته باشد تا برای هر عضو تبم مبلغ مشخصی را کنار بگذارد تا پس از اتمام کار به آن شخص پرداخت کند. یک تیم باید با مشورت و هم اندیشی از هدف و مقصد خود درک متقابلی داشته و هر عضو تیم باید به روشنی وظایف محوله را به خوبی انجام دهد. بدین جهت اشخاص ترجیح می‌دهند به آنها راهنمایی های عمومی و دستورالعمل‌های کلی مطابق پروتوکل های اساسی داده شود به جای آنکه در طی یک فرآیند مداوم توسط رییس خود جزئیات کار به آنها گوشزد شود. چنین رفتاری از سوی رییس می‌تواند به عنوان دخالت یا حتی عدم اطمینان رییس به توانایی‌های آن عضو تیم تلقی شود.
اما اسکاندیناویایی‌ها رویکردهای متجانسی دارند مانند فهم مشترک، تعهد گروهی، که ویژگی‌های مناسبی هستند و همین ها دانمارکی‌ها را تبدیل به اعضای خوب یک تیم تبدیل می‌کند. بنابراین، مادامی که عملکرد تیم هماهنگ با نظر آنها است، دانمارکی‌ها اعضای خوبی در قالب یک تیم مشورتی هستند. تا وقتی که تیم به عنوان مجموعه‌ای از افراد با موقعیت و ارزش مشابه در نظر گرفته شود، اوضاع به خوبی پیش خواهد رفت. اما اگر تیم از یک نیروی برتر قدرتمند تشکیل شود که همه افراد دیگر را هدایت می‌کند، آنگاه مشکلاتی می‌تواند به وجود بیاید و دانمارکی‌ها ممکن است عدم رضایت خود را از چنین رویکردی علنا بروز دهند. پس با وجود اینکه در دانمارک می‌توان تیم‌ها را وادار به کار بسیار موثر کرد، این امر حائز اهمیت است که همه احساس ارزشمند بودن کنند و در فرآیند کار شرکت داده شوند. این امر نیز مهم است که اطلاعات به طور وسیع منتشر شود و از فرهنگی که در آن اشتراک اطلاعات فقط بر پایه نیاز باشد، دوری شود. در واقع مشورت در کالبد اشتراک‌گذاری اطلاعات بین بخش‌های سازمانی در کشور اروپایی دانمارک موثرتر از سایر کشورهای اسکاندیناوی و حوزه بالتیک است.
اما برگردیم به ایران و سال ۷۶ که مصوبه تشکیل مجمع ملی جوانان کلید خورد و پس از دو دهه یعنی سال ۹۷ و با تدبیر دولت حسن روحانی مجمع ملی جوانان در استانها و در بدنه سازمان ورزش کشور آغاز بکار کرد. در اینکه این تشکل نوپا بوده و طبق اساسنامه کارکردهای زیادی برای آن تعریف شده و هنوز جای پیشرفت و گنجاندن طرح های برتر در بدنه آن وجود دارد شکی نیست اما اینکه این مجمع بصورت منفعل و به سان فرزندخوانده ای برای نیل به اهداف درون سازمانی تلقی شود خود مجال بحث و ریشه یابی دارد و نویسنده معتقد است همچنان باید منتظر ماند تا اثرات و خطوط مشی قانونی این مجمع بیش از پیش نمایان و نتایج خوب آن به استحضاز ملت شریف ایران برسد.
در ماه های اخیر اما زمزمه های تشکیل شورایی جوان محور با عنوان مجمع مشورتی جوانان در دستور کار دولت قرار گرفت که ورای بحث های سازمانی اقدام به جذب جوانان نخبه و اندیشه ورز نموده و در قالب جلسات بحث و تبادل نظر پیرامون مسائل شهری و روستایی از منظر ظاهری، استراتژیک، سیاستی و مدیریتی به بازوی مدیران استانی اعم از استاندار، فرماندار و شهردار در سطوح مختلف تبدیل گشته است. این مجامع هرچند بی قاعده تشکیل شده اند و رسمیت چندانی ندارند اما با پیش افتادن بیانیه فصل الخطاب گام دوم می تواند نوید خوبی برای روزهای آینده شهر و دیار علویان باشد که بعد از چله انقلاب و پوست اندازی انقلابی های اصیل و باریشه و تجدید میثاق با جوانان نخبه و حزب اللهی یارای مدیریت کلان را بر ساحت نظام گره بسته اند. امیدواری، انگیزه، نگاه رو به جلو و مثبت اندیشی از ویژگی های این گروه های اندیشه ورز بوده و تشکیل نشست های مشورتی در قالب اتاق فکر جوانان چه بر پایه استانداری چه فرمانداری و چه وزارت ورزش و جوانان می تواند آینده این استان را بیمه کند. استفاده از ظرفیت جوانان تحصیلکرده و مستعد در جای جای این پهنه وسیع و پر متراکم و گوش دادن به نیازهای محرز جوانان چه در غرب چه در شرق می تواند پایه گذار بدعتی شیرین برای درخشش منطقه مازندران در کشور باشد. در این میان نباید از نقش همگرایی استانداری مازندران با بخش های مختلف مدیریت شهری غافل شد و از نگاه انجمن محور استاندار معزز مازندران جناب حاج مجید حسین زادگان چشم پوشی کرد که همین نظر و دید ویژه به گروه های مشورتی و جوانان ارزشی استان بالاخص نخبگان و فارغ التحصیلان نوظهور دانشگاهی به عنوان سردمداران چراغ روشن مازندران را ارج نهاد.
یکی از راه‌های رسیدن به خروجی مطلوب از تشکیل جلسات مشورتی جوانان، حضور اعضا با توجه به تخصص‌شان در جلسات محوری است، شاید عنوان این تشکل، مجمع مشورتی جوانان باشد اما اعضای این مجمع باید توجه داشته باشند که در برابر همه اقشار پاسخ‌گو خواهند بود؛ چرا که قرار است تصمیماتی که اتخاذ می‌کنند برای توسعه استان صورت بگیرد و نه تنها یک شهر. باید چشم اندازی توسعه محور و پایدار برای کاهش آسیب‌های اجتماعی نظیر افزایش میزان ازدواج جوانان، پاکسازی جوانان از دام اعتیاد و کاهش طلاق تعریف گردد و حرکت در این مسیر با چراغ روشن انجام شود.
در پایان از نماینده محترم ولی فقیه در مازندران حجت الاسلام لائینی درخواست و انتظار داریم وقت خود را بیشتر از گذشته روی جنبه های کاربردی این طرح (تشکیل مجمع مشورتی جوانان) گذاشته و زمینه ای فراهم شود که اقدامات این کارگروه در کوتاهترین زمان نتیجه دهد لذا باید این مجمع طی هفته چندین جلسه برگزار کند و نتیجه اقدامات خود را بصورت ماهانه ارائه دهد.
