محمد جویباری، مدیر مسئول:
مازندران طی دست کم بیست سال گذشته، به دلیل حضور و تصدی تدریجی بسیاری از مسوولان، مدیران غیربومی و حتی بومی ناآشنا به مدیریت دچار تحولات گوناگون شده و از توسعه فاصله گرفته بود، موضوعی که استان را در گرداب شعار زدگی و نابسامانی گرفتار کرده است!
ناگفته پیداست هر بستری نیازمند استعدادهای خاص خودش است و هر استعدادی در زمینه توانمندی‌هایش شکوفا می‌شود و اگر اینطور نباشد نتیجه‌اش تلف شدن فرصت‌ها خواهد بود.
اگر بگوییم به همین دلیل مازندران در برهه‌ای از زمان به استانی بی در و پیکر تبدیل گردیده بود بی‌راه نگفته‌ایم! این مسئله نه تنها استان را از بهره مندی نقاط قوت و فرصت‌های ذاتی‌اش جدا انداخته بود؛ بلکه با تهدیدها و نقاط ضعف عدیده تحمیلی نیز روبرو کرده بود که این مسئله در رقابت با دیگر استان‌ها مازندران را با پسرفت و توسعه نامتوازن مواجه کرده بود!
در این پیوند ناگفته پیداست مشکلات مازندران از زمانی عارض و حادث شده بود که بدون توجه به تخصص افرادی به عنوان مدیر و مسئول انتخاب شده بودند که توانایی لازم را نداشتند، گویا مسئولان عالی رتبه کشور فراموش کرده بودند هر مسندی نیازمند علم، تجربه مرتبط، علاقه و دغدغه، شناخت دقیق از گذشته و شرایط موجود، شناخت فرصت‌ها و اشخاص تاثیر گذار و بازیگران موثر محلی، آشنایی با نقاط قوت و ضعف و تهدیدات است.
آنچه سبب نگارش سطور بالا شد انتصاب نوری به عنوان استاندار مازندران است، تجربه نشان داده مسئول غیر بومی نمی‌تواند شناخت، علاقه، عشق و دغدغه لازم را در حد مسئول بومی توانمند داشته و یا مطالبه گر مشکلات باشد!
نوری استانداری غیر بومی است که از سیل مازندران، کشاورزی، ورزش، سیاست و مسائل استان آگاه نیست و تا نام شهرستان‌های مازندران و مختصات آنها را یاد بگیرد زمان زیادی خواهد برد! چه برسد به اینکه نظام مسائل مازندران را بشناسد!
از طرفی با انتصاب او در آستانه سفر دوم رئیس جمهور به دیار علویان چه کسی باید پاسخگوی مصوبات سفر قبل و شعارهای آقای حسینی‌پور استاندار سابق باشد؟
ناگفته پیداست اکنون که نوری به عنوان استاندار مازندران انتخاب شده باید حساب شده عمل کند و از اشتباهات استاندار سابق درس بگیرید و مراقب انتصاب‌هایش باشد تا شاهد نمره منفی برای دولت نباشیم
