تیرنگ:
مازندران، سرزمین جنگل‌های سرسبز، دریا و کوه‌های بلند، همیشه مقصدی جذاب برای گردشگران بوده است. اما امروز بوم‌گردی در این استان، بیش از گذشته اهمیت پیدا کرده است. یک فعال حوزه گردشگری در مازندران، با نگاهی دقیق به ظرفیت‌ها و چالش‌های منطقه، تصویر روشنی از آینده این حوزه ارائه می‌دهد.
او معتقد است که مازندران با تنوع زیستی و فرهنگ غنی‌اش، بستری ایده‌آل برای بوم‌گردی است. جنگل‌های هیرکانی که قدمتی چند میلیون ساله دارند، روستاهای تاریخی با آداب و رسوم خاص، و مردم مهربان و مهمان‌نواز، همه و همه فرصتی بی‌نظیر برای گردشگری پایدار فراهم کرده‌اند. در این نوع گردشگری، هدف تنها دیدن طبیعت نیست بلکه تجربه زندگی بومی، شناخت صنایع دستی محلی و آشنایی با سبک زندگی سنتی مردم منطقه است.
به گفته این فعال حوزه گردشگری، بوم‌گردی می‌تواند به توسعه اقتصادی مناطق روستایی مازندران کمک کند، جایی که اشتغال محدود و مهاجرت به شهرها چالش بزرگی است. وقتی جوامع محلی به عنوان میزبان گردشگران نقش‌آفرینی می‌کنند، درآمد مستقیمی به دست می‌آورند که می‌تواند در حفظ و احیای محیط زیست و فرهنگ بومی به کار گرفته شود.
اما او هشدار می‌دهد که توسعه بی‌رویه گردشگری و عدم مدیریت صحیح، می‌تواند به تخریب زیست‌بوم‌های حساس و کاهش کیفیت زندگی مردم بومی منجر شود. به همین دلیل، زیرساخت‌های مناسب، آموزش و فرهنگ‌سازی، و نظارت دقیق بر فعالیت‌های گردشگری ضروری است. همکاری میان سازمان‌های دولتی، بخش خصوصی و مردم محلی، پیش‌شرط موفقیت در این مسیر است.
قنبرزاده تاکید دارد که گردشگران باید با آگاهی و احترام وارد این مناطق شوند. پرهیز از تولید زباله، استفاده از امکانات محلی و رفتار دوستانه با مردم، بخشی از اصول بوم‌گردی است که همگان باید رعایت کنند. او می‌گوید، تجربه بوم‌گردی واقعی زمانی رخ می‌دهد که گردشگران فرصتی برای ارتباط مستقیم و نزدیک با فرهنگ و طبیعت مازندران داشته باشند.
در نهایت، چشم‌انداز بوم‌گردی در مازندران بسیار روشن به نظر می‌رسد. با مدیریت هوشمندانه و حفظ تعادل میان توسعه و حفاظت، این استان می‌تواند به عنوان الگویی موفق در گردشگری پایدار شناخته شود. فرصت‌هایی که بوم‌گردی در مازندران ایجاد می‌کند، نه تنها به اقتصاد محلی جان تازه‌ای می‌بخشد، بلکه زمینه حفظ میراث طبیعی و فرهنگی این خطه زیبا را نیز فراهم می‌کند.
