محمد جویباری، مدیرمسئول
پیروزی ایران در جنگ دوازده‌روزه با اسرائیل را می‌توان نقطه عطفی در تحولات منطقه‌ای و بیداری مردمی دانست؛ نبردی که نه‌تنها توازن قدرت را تغییر داد، بلکه نشان داد چگونه اتحاد مردم می‌تواند در برابر زرادخانه‌های پیشرفته دشمن، نقش تعیین‌کننده داشته باشد. برخلاف تصور قدرت‌های غربی، این جنگ نه‌تنها موجب تضعیف انسجام داخلی ایران نشد، بلکه موجی از همبستگی ملی، همراهی اقوام و مذاهب مختلف، و مشارکت گسترده مردمی را به همراه آورد که در نهایت ضامن پیروزی شد.
از همان ساعات آغازین جنگ، مردم ایران در کنار نیروهای مسلح قرار گرفتند؛ از داوطلبانی که برای کمک به مناطق درگیر بسیج شدند، تا کارشناسان فنی و… که از کشور دفاع کردند.
رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی پر از پیام‌های اتحاد، دعا، و حمایت از رزمندگان بود. این انسجام ملی، پیامی روشن به جهان فرستاد: ملتی که پشت نیروهای خود ایستاده، شکست‌ناپذیر است.
اما فراتر از مرزهای ایران، این نبرد جرقه‌ای برای همبستگی گسترده‌تر در جهان اسلام بود. در خیابان‌های بغداد، بیروت، صنعا، و سر تا سر جهان، مردم با راهپیمایی و تجمعات خود از ایران حمایت کردند. این پدیده نشان داد که جنگ ایران و اسرائیل تنها یک درگیری نظامی نبود، بلکه بستر تولد یک آگاهی جمعی و همبستگی فراملی بود.
بسیاری از گروه‌ها و ملت‌ها دریافتند که اگر خواهان استقلال، امنیت، و عزت هستند، باید از مدل اتحاد و مقاومت الگوبرداری کنند. پیروزی ایران، به‌ویژه با پشتوانه مردم، ثابت کرد که اتحاد نه یک شعار، بلکه ابزاری واقعی و مؤثر برای تغییر معادلات منطقه‌ای است.
در نهایت، جنگ دوازده‌روزه نه‌تنها نشان از قدرت نظامی ایران داشت، بلکه به‌وضوح اثبات کرد که بزرگ‌ترین قدرت، اتحاد مردم است؛ اتحادی که اگر شکل بگیرد، هیچ ارتشی یارای مقابله با آن را ندارد.
