ای وَل ای ول حاج مجیدُ ای ول! / امان از تیغ بی دردان… 
ای وَل ای ول حاج مجیدُ ای ول! / امان از تیغ بی دردان… 
واکنش رقیه صفری معاون توسعه مدیریت و منابع استانداری مازندران به حواشی بکارگیری خواهر و همسر خود در سازمان همیاری و شهرداری‌های استان و بخشداری میاندورود که در سامانه گردشگران فساد سازمان بازرسی کل کشور با عنوان «سوء استفاده از مقام، شئون و موقعیت اداری» ثبت شده است، شاید برای نخستین بار تا این حد جدی پای استاندار مازندران را به میان ماجرا کشاند!

تیرنگ نیوز- مجید ساجدی فر*: یکی از حاشیه ها و شائبه هایی که در طول مدت خدمت مجید حسین زادگان گاه و بیگاه مطرح و در محافل مختلف درباره آن صحبت می شود برخی دخالت های نامتعارف و سفارشی وی در جذب نیروها و جابجا کردن اطرافیان و دوستان خود در برخی دستگاه ها است.

هنوز یک ماه از انتشار مطلبی با تیتر «رانت بهتر است یا ثروت؟» در رسانه تیرنگ نمی گذرد که در آن به جذب نامتعارف دختر ۱۹ ‏ساله ساروی در شهرداری آمل پرداخته بودیم.

فرد مذکور که فرزند یکی از کارکنان استانداری بوده به واسطه رانت پدر آن هم با مدرک دیپلم در بدنه شهرداری آمل و به تبع آن در سازمان همیاری‌های استان مشغول به کار شد.

خبری که حواشی و سر و صدای زیاد در فضای حقیقی و مجازی و قول ایجاد کرد و هنوز جوهر وعده برخورد با افراد متخلف و رسانه ای شدن نتایج این پیگیری‌ها به اطلاع افکار عمومی خشک نشده بود که انتشار خبر مشابه دیگری، جامعه را به شوک فرو برد.

واکنش رقیه صفری معاون توسعه مدیریت و منابع استانداری مازندران به حواشی بکارگیری خواهر و همسر خود در سازمان همیاری و شهرداری‌های استان و بخشداری میاندورود که در سامانه گردشگران فساد سازمان بازرسی کل کشور با عنوان «سوء استفاده از مقام، شئون و موقعیت اداری» ثبت شده است، شاید برای نخستین بار تا این حد جدی پای استاندار مازندران را به میان ماجرا کشاند!

وی در گفت و گو با فارس در ارتباط با روند جذب همسرش در سازمان همیاری‌ها و شهرداری‌های استان، اظهار کرد: «همسر بنده از سال‌ها قبل در یکی از شهرداری‌های مازندران مشغول فعالیت بوده و سابقه بیمه وی گواه این موضوع است به‌دلیل فاصله زیاد محل زندگی و کار همسرم درخواست جابه‌جایی و انتقالی از بابلسر به ساری را از مقام مربوطه پیگیری کرده است. این جابه‌جایی و انتقال در حوزه استانداری مازندران بوده و بنده نقشی در این ارتباط نداشتم، جذب همسرم در گذشته انجام شده و سوابق بیمه‌ای وی مبین این موضوع است».

صفری همچنین در ارتباط با جذب خواهرش در بخشداری میاندورود بیان کرد: «اقدام غیرقانونی در این ارتباط صورت نگرفته! با تشخیص استاندار مازندران به‌دلیل توانمندی که خواهرم داشت از ظرفیت وی در این مجموعه استفاده شده است. بنده به دلیل مسؤولیتی که داشتم موافق روند جذب ایشان نبودم اما با تشخیص استاندار و طی فرایند قانونی خواهرم در این مجموعه جذب شده است.

معاون توسعه مدیریت و منابع استانداری مازندران ادامه داد: «اینکه گفته شده به عنوان جایگاه شغلی بخشدار مرکزی در حال فعالیت است را بنده تایید نمی‌کنم، خواهرم به عنوان نیروی قراردادی در حال خدمت است. البته دستگاه‌های نظارتی پس از اینکه موضوع به آنها ارجاع داده شد ورود پیدا کرده و پس از ارائه مدارک و سوابق موارد غیرقانونی در این روند جذب دیده نشده است».

شاید این نخستین بار در دهه های اخیر در مازندران است که یک معاون استاندار –احتمالا ناخواسته – تا این حد بی پروا و شفاف از دخالت مستقیم استاندار در جذب نامتعارف نیروها پرده برمی دارد و ثابت کرد چرا این همه حرف و حدیث در بحث جذب نیروها درباره مجید حسین زادگان مطرح است.

این نشان از وخامت اوضاع و عمق این فاجعه در مازندران است، مطمئنا ذهنیت افکار عمومی حتی ساروی ها نسبت به آقای استاندار تغییر خواهد کرد و به شدت از میزان محبوبیت و مقبولیت وی کاسته خواهد شد.

استانداری که گویا مسائل و معضلات متعدد مازندران را رها کرده و وقت و انرژی خود را صرف رضایت حامیان، نزدیکان و یاران خود می کند تا در بخشداری ها، شهرداری ها، ادرات بهزیستی، همیاری و… مشغول شوند.

وقتی شخص نخست استان چنین دیدگاهی دارد و چنین رفتاری می کند دیگر از بقیه مدیران و کارکنان چه انتظاری می توان داشت. به قول سعدی « اگر ز باغ رعیت مَلک خورد سیبی/ بر آورند غلامان او درخت از بیخ!».

نتیجه آن می شود که در جذب نیروها و آزمون های استخدامی مازندران کمتر عدالت محقق می شود و افراد لایق بر مسندها قرار می گیرند چون نگاه کلی استان، زد و بند و رانت و جذب اطرافیان و دوستان است.

موضوعی تاسف برانگیز که متاسفانه در مازندران در حال عادی شدن است و معمولا هرچند وقت در رسانه ها و فضای مجازی، خبر جذب نزدیکان و اطرافیان مسئولان و مدیران مازندران در دستگاه های مختلف استان و شهرستان ها منتشر می شود.

خدا می داند که چند مسئول و کارمند دیگر نیز اقدام به این کار نامتعارف کرده اند و هنوز صدایش در نیامده و خبر مربوطه تاکنون جایی درز نکرده است. شاید این دو سه مورد هم از سر بدشانسی لو رفته باشد!

واقعا چگونه می شود شخص اول یک استان در شرایطی که با انبوه جوانان تحصیلکرده و فارغ التحصیلان بیکار در شهرستانهای مختلف مواجه هست اقدام به انجام چنین رفتارهایی نماید؟

آیا افرادی که اینگونه و با اشغال کردن صندلی دیگران شاغل می شوند و یک عمر نان شبهه دار بر سر سفره می برند دچار عذاب وجدان نمی شوند؟

مجید حسین زادگان تاکنون در واکنش به این موضوع، سکوت اختیار کرده و احتمالا چاره کار را گذر زمان و فراموشی افکار عمومی می داند اما این موضوعی نیست که مردم به راحتی با آن کنار بیایند. بنابراین خواهان اظهارنظر شفاف و پاسخگویی و حتی عذرخواهی وی هستند.

افکار عمومی منتظر اعمال قانون خاطیان و متخلفان هستند تا دیگر حقی از کسی ضایع نگردد و دانشجویان با خاطری آسوده به تحصیل مشغول باشند. امیدواریم روزی برسد که دیگر شاهد  چنین رخداداهایی در استان و کشور نباشیم. روزی که شایسته سالاری به روابط و رانت ترجیح داده شود و هر کسی در جایگاه واقعی خود قرار گیرد.

*سردبیر گروه رسانه ای تیرنگ