تیرنگ، رقیه سعیدی‌نژاد
امیدآفرینی وداشتن ابتکار عمل برای رفع ناامیدی این روزها بسیار مهم و یک فریضه واجب است که مردم صبور و بزرگوار ایران در این شرایط سخت اقتصادی با قوه دراکه قوی خود و امید، دشمنان اسلام و نظام را ناامید کرده اند راهپیمایی های اخیر پس از حمله انتقام جویانه ایران به رژیم منحوس اسرائیل با نماد وعده صادق در حمایت از تصمیمات نظامی کشور بیانگر آنست که شعور اجتماعی در بالاترین حد ممکن حامی و پیرو مسئولان کشورخود می باشد؛ مردم غیور ایران به طور فزاینده ای نگاهشان به آینده ای روشن است و اقتدار کلان نظام را بر خواست های خود ارجح می دانند. این مردم با تکیه بر پیشرفت‌های فنی و نظامی کشور در شدیدترین تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی که حاصل کینه توزی های دشمنان خارجی به ویژه آمریکا و اسرائیل است همیشه امیدوارند روزی فرا رسد که هیچ ظالمی در دنیا باقی نماند. همانگونه که امید از نگاه رهبری آنچنان با اهمیت است که درسخنرانی هایشان می‌فرمایند: «من با ناامید شدن به‌شدت مخالفم؛ در مقابل مشکلات اگر بنا بود ناامید بشویم، نسل‌های قبل اصلا حرکتشان متوقف می‌شد و ما امروز باز در همان دوران طاغوت و انجماد و عقب‌ماندگی وابستگی و فساد بودیم. نباید ناامید شد؛ ناامیدی سم است؛ این را بدانید. هیچ بهانه‌ای مجوز ناامیدی نمی‌شود.»
با این مضامین مردم فرهیخته مازندران نظرات ارزنده ای در خصوص امید آفرینی دارند که در ذیل می خوانید:
آقای حمیدی بازنشسته حدود 60 سال به همراه نوه خود در پارک قدم می زد در مورد امید آفرینی می گوید: امید داشتن یعنی ادامه زندگی و توکل به لطف و رحمت الهی برای عبور از سختی ها ، اینکه ناامیدی عمدتا منشأ درونی دارد، هرچند ایمان و اعتقادات هم می تواند موثر باشد مسائل بیرونی از جمله شرایط اقتصادی و درصد موفقیت نیز بی تاثیر نیست اما مردم بویژه جوانان نباید همه مشکلات را باهم به یک شکل ببینند بلکه باید قدرت تفکیک مسائل را داشته باشند من بعنوان بزرگ خانواده اگر بخواهم مشکلات شغلی یا اقتصادی را وارد زندگی شخص ام کنم هرگز نمی توانستم امروز با نوه ام در پارک قدم بزنم و احساس آرامش داشته باشم پس داشتن قدرت تفکیک مسائل می تواند بسیار مهم باشد.
مهندس یاسینی آقای جوان فارغ التحصیل دانشگاه تهران ولی شاغل در بازار می گوید: امیدآفرینی برای ما جوانان کمی به خواب و خیال شباهت دارد من بعنوان جوان تنها با برقراری عدالت اجتماعی و شایسته سالاری امید را احساس می کنم شاید عده ای گمان می کنند می توانند با پنهان کردن مشکلات اجتماعی و آمار نادرست امیدآفرینی در مردم ایجاد کنند ولی من بعنوان یک عضو متفکر جامعه آنچه در واقعیت می بینم را می پذیرم و انتظارم از مسئولین این است مارا با حقیقت راضی کنند نه با تغییر تصاویر . ما همیشه قدردان مسئولین کشورمان هستیم چرا که توانستن با بصیرت بالایشان ایران را در دنیا مقتدر معرفی کنند اما ضعف ها را باید عنوان کرد کارگروه هایی را برای رفع این عیوب تشکیل داد که دلسوزانه رفع مشکل کنند مردم ببینند مشکلات در حال حل شدن هستند آمیدآفرینی در آنها موج می زند.
میهن دوست خانم جوان که در خانواده بسیار فرهیخته و کاملا علمی زندگی می کند می گوید: انتظار من از افرادی که توانایی سخن گفتن با مردم یا ارتباط گیری دارند مانند مدیران ، اساتید، نویسندگان و اصحاب رسانه که تریبون یا رسانه در اختیار دارند این است که در فضای مجازی، مطبوعات، صدا و سیما و سخنرانی ها امیدآفرینی کنند . دشمنان ایران سعی میکنند ما نیروی جوان وکارآمد را ناامید کنند و ما نباید اجازه دهیم امید در جوانان ما کمرنگ شود یا بمیرد چرا که با ناامیدی کشور به سوی انحطاط و نابودی می رود که نهایت خواسته دشمن است . بازگویی مسائل امیدآفرین بسیار مهم است من از همه می خواهم کمک کنند تا چراغ امید در دل جوانان زنده بماند این مسئله را جدّی بگیرید. ما از جوانان بسیار می شنوم می گویند امیدآفرینی نوعی فریب دادن است اما اینطور نیست بلکه سیاه نمایی نوعی ناامیدکنندگی و سوق دادن نسل جوان به نیستی است . درست است ضعف وجود دارد اما نباید ضعفها بزرگ نمایی شود به گونه ای که آینده را تاریک جلوه دهیم . آمار های اقدام به خودکشی نشان دهنده ناامیدی از رحمت الهی و ندیدن آینده روشن است پس باید در کنار بیان ضعفها نقط قوت و امیدآفرین هم بیان شود، آینده و افق روشن در مقابل چشمان جوانان قرار بگیرد و نشان داده بشود.
شهشهانی خانم میان سالی که از محل کار به منزل باز می گشت گفت: من مخالف امیدآفرینی نیستم ولی به نظرم مردم باید نور امید را به وضوح ببینند من امروز برای کاری وارد سازمانی شدم متاسفانه کارمند آن سازمان بارفتار بد و خشن خود مرا کاملا ناامید کرد ولی بعد از آنکه به مدیر سازمان مراجعه کردم و به امورات رسیدگی کرد امید در من زنده شد که به حقم می رسم پس باید توجه داشته باشیم که در زندگی به چه شکلی برخورد کنیم تا امید را در مردم نکشیم . اگر خداوند مارا مامور به خدمت به مردم کرده است باید قدر دان این آسایش باشیم و با حسن رفتار خلق نیکو مردم را ناامیدنکنیم به نظر من باید هرکسی وجدان خود را قاضی عمل خود کند تا بذر ناامیدی را در مردم نکارد چرا که بازگشت این ناامیدی در زندگی خودش چندین برابر خواهدبود. من بسیار دیدم در مدارس معلم با برخورد دانش آموز نزد همسالانش اورا کاملا ناامید می کند و آن دانش آموز برای جبران به بدترین شکل اقدام می کند پس مراقب باشیم. چه خوب است بجای ناامید کردن دیگران امیدآفرینی کنیم .
دکتریوسفی مدرس دانشگاه در خصوص امیدآفرینی می گوید: بنا به فرمایش مقام معظم رهبری امیدآفرینی یک فریضه واجب و امری لازم است . امروزه اگر امید نباشد هیچ حرکت سازنده ی انجام نمی شود مهندسان با امید قطعه می سازند پزشکان باامید به طبابت و جراحی می پردازند اساتید با امید تدریس می کنند راننده با امید به دل جاده می زند دانشجو باامید به دانشگاه می رود پس امید لازمه ادامه حیات است حال در این میان ممکن است اتفاقاتی رخ دهد که سایه نا امیدی برلحظاتمان بیفتد پس باید بکوشیم تا به آسانی آن را پشت سربگذاریم . اخبار بد و ناگوار می تواند ناامیدکننده باشد پس گوش نکنیم حرفهای اطرافیانمان می تواند ناامید کننده باشد می توانیم توجه نکنیم مسائل اجتماعی و رخداد ها گاهی نگران کننده است و موجب ناامیدی می شود می توانیم به عنوان یک معضل به دنبال راه حل آن باشیم تا ناامید نشویم . پس حتی در شرایط بد هم می توان امیدوار بود و امیدآفرینی کرد مثلا کشف داروهای بیماری صعب العلاج که از ابتدا بیماری ناامیدکننده است اما کشف درمانش امیدوارکننده است . بنابراین تاکید می کنم در هیچ صورت نباید امیدآفرینی را کناربگذاریم چرا که دوام انسانیت و ادامه نسل انسان با امیدآفرینی امکان پذیر می شود.
