تیرنگ،رقیه سعیدی نژاد
ما رفتیم عروس خانم را ببینیم عروس رفته صحرا ازگیل بچینه. کنایه به اینکه مهمانانش اهمیت مداده است
بوردمی: رفتیم عاروس: عروس وین: دیدن کنس: ازگیل چین: چیدن لاقلی: قابلمه
سیِّد هادی شِش تا وَچِه داشته که هر کِمین اتّا شهر دِلِه زندگانی کِردِنه شِه وِسه خار کاروبار داشتنه دِ تا کیجا و چارتا ریکا بینه سید گَتِ ریکا نِظامی بیه با زَن و وَچه شهرمرزی زندگانی کِردنه تابِسون وچوون تعطیل بَهینه بیمونِه شِه پیر مَحله یَک هفته دِواشِن سید ِپسرزِن هَمِدونی بیه خَله مازرون رِ دوس داشته هر گِدِر اِمونه مازرون صواحی دَر شیه تا نِماشسَر گِردسه شی پیر سِره. یَک هفته اینجه دَهینه وَچون دَسِ گیته همینتی این وَر و اون وَر شینه. هِمسایه و فامیل اِمونه وِره بَوینِن دَنی بیه آخِر هفته بهیه سیدهادی دِ تا کیجا و دِتا ریکا با اهل و عیال شهرجا بیَمونه محله شِه ماروپیر رِ سربزنن . سید مریِم سید گتِ کیجا بموئه مارِ پیش بته بِرَیزِن کِجه دره، ساره خال دِتر گته سه بار بیَموئه وِرِه ندیه بِرار کِه صِواحی تا نِماشون دشت پیرهِمکِت دره وِه کجه شونه . خدجه خانم که سیّدهادی همسر بیه وره آقازن صِدا زونه اون گِدر سَیدون خَله حُرمِت داشتِنه الانِم شِه دارِنه ولی مَحله آدِمون وِشون گِتِنه: آقا وِشونِ زَنان رِه گتنه آقازَن . آقازن بته وَچِه جان تِه بِرَیزِن این طبیعت رِه خَله خِش دارنِه وچون گینه شونه عکس گیرنه اَتّا کَم گردش و تفریح کننه اَی نِماشَسر گِردنه . سیدمریم بته :عا جان مار یَک هفته بیَمو ندومبه چِچی گِردِش هَسه تُوم نَوونِه هَمه اِنِنه وِره بَوینه وِه بیرون دَره. این چِه بِساطی هَسّه اَتّا کَم شیمارگیری هاکِن . خدجه خانم بته جان دِتِر تِه خله نَخِش هسّی این چِه حرفه مَردِم وچه رِه تِرش هاکِنم شه احترامه پامال هاکِنِم چچیه مَردم خاننه مِه عاروسِ هارشِن بَیّه بَیّه نَیِّه نَیّه این حرفهِ دیگه تِه تِک نِشدوئِم همه کِرکِارِ نِمِک و زیره و فلفل زرچوبه بزو بهشته لاقِلی دِلِه کِلِه تَش دَکِردِه تا شوم وِسه غِذا دِرِس هاکنه . نالِ سَر یالله یالله بِشدوسه بِموئِه بدیه دکتر شهرام بِهداش هسَه بَته عا دکترجان خِدا بَد نده چچی بهیّه تِه اینوری بموئی . دکتر اشاره بَزو کَتین پشت جا سید عاروس دَس گِردن هِدار بیَمو دِله وِنه دِتا کیجا دیم چَسب بَزو وِنه پِشت بمونه . خدجه و سیدمریم شه دِتا دَس بزونه شِه سردلِه بتنه: عا خِدا مه جاندِه اینتا چِچیه وچون چه اِتی بهینه ؟ دکتر بته: وچون راه رِ بلِد نهینه دَکِتنه لَم و لِوار دِله ایتی بَهینه اَی خِدارِشُکر که وِشون گوشی آنتین داشته بِتونِسنه اَماره خَوِر هادِن بهداری وَچون بوردنه وٍشون ره پیدا هاکرِدنه اِسا بخیر بوگذِشته فقط وِشون رِه مواظب بوشین تا خار بَووئِن عاروس خانم اصلا شِه دست حرکِت نده. سید مریم با خنده بته :تا اِسا هم حرکِت نِدا . شو که بهیه همه جم بهینه سیدهادی سِره بدینه عاروس سِرِه دره اما دَس گِلی هسّه بتنه :اِما چن روز اِمبی عاروس وین گنه عاروس بورده گِردش. سیدمریم بته: اِما بوردمی عاروس وین عاروس بورده کِنس چین . همه بزونه زیر خنده عاروس که زِبون مازرونی ندونسه بته چرا خندید همه بتنه هِچی تِه حکایت بیه.
