محمد جویباری، مدیرمسئول تیرنگ:
حضرت زین‌العابدین، امام سجاد علیه‌السلام، چهارمین امام شیعیان است که به مدت ۳۵ سال، در دوران حکومت خلفای اموی، امامت شیعه را بر عهده داشتند.
امام سجاد (ع) در واقعه کربلا نقش بسیار مهمی ایفا کرد؛ ایشان پیام‌آور آن حادثه بزرگ و احیاگر اسلام ناب محمدی در عصر خفقان اموی بود.
پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، مسئولیت امامت جامعه اسلامی بر دوش امام سجاد (ع) قرار گرفت؛ مسیری که از کربلا تا کوفه و شام، با رنج و دشواری‌های فراوان همراه بود.
در آن دوران، حکومت اموی تلاش می‌کرد اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام را تحقیر کند و جایگاه آنان را خدشه‌دار سازد. کاروان اسرای کربلا را از مسیر ورودی بردگان به شام وارد کردند، تا شأن آنان را پایین آورند و فضای عمومی را نسبت به ایشان مسموم کنند.
با این حال، امام سجاد علیه‌السلام در همان شرایط سخت، با خطبه‌هایی روشنگرانه، دست به جهاد تبیین زد و با بیانی کوبنده، چهره واقعی بنی‌امیه و شخص یزید را برای مردم آن عصر و برای تاریخ افشا کرد.
ایشان همراه با عمه گرامی‌شان حضرت زینب کبری سلام‌الله‌علیها، با روشنگری در کوفه و شام، دربار یزید را در تنگنا قرار دادند و چنان ماهیت باطل آن حکومت را برملا کردند که یزید ناگزیر به عقب‌نشینی شد.
در طول دوران امامت، امام سجاد (ع) در شرایطی بسیار سخت، پایه‌های معارف اهل بیت علیهم‌السلام را بازسازی کرد و با دعاهای عمیق، تعلیمات بلند و حمایت از نهضت‌های اسلام‌خواهی، راه بیداری امت را هموار ساخت.
صحیفه سجادیه، میراث بزرگ آن امام همام، نه فقط مجموعه‌ای از مناجات‌ها، بلکه گنجینه‌ای از معارف توحیدی، اجتماعی، اخلاقی و تربیتی است که در سخت‌ترین روزهای تاریخ اسلام به نسل‌ها منتقل شد.
بدین‌سان، امام سجاد علیه‌السلام با صبر، عبادت، روشنگری و جهاد نرم، نه تنها از مکتب اهل بیت حفاظت کرد، بلکه ضربه‌ای عمیق و تاریخی بر پیکره حکومت اموی وارد ساخت و مسیر بیداری اسلامی را تا امروز روشن نگه داشت.
