الهام دهقان، سردبیر و جانشین مدیرمسئول:
ساختمان های طویل و بلند، کوچه ها و معابر تنگ و باریک، کمبود و یا مستقرنبودن ایستگاه های آتش نشانی در روستاها و حاشیه شهرها کار امدادرسانی و اطفای حریق در مناطق مختلف را سخت تر می کند.
این وضعیت درحالیست که اتفاقات زیادی، از ورود حیوانات گرفته تا انواع آتش سوزی ها و حوادث، در سطح مازندران رخ می دهد که امدادرسانی دراین حوادث براساس تخصص انجام می گیرد و آتش نشانان در کنار انجام این کارها، با داشتن روحیه ایثارگری، آرامش شهر را تامین می کنند.
همچنین ایمنی یکی از شاخص های مهم در درجه بندی شهرهای دنیاست و سازمان آتش نشانی از مهم ترین ابعاد ایمنی محاسبه می شود که این نشان از اهمیت این سازمان در مجموعه شهری دارد.
متأسفانه این استان طی یک دهه اخیر به خاطر شرایط اقلیمی با رشد جمعیت همراه شده است و به خاطر کمبود تجهیزات گاهی پس از سانحه مغلوب می‌شود، از طرفی استان به درد بی درمان برج سازی و مرتفع سازی دچار شده است که در این شرایط نیاز به نظارت بر ساخت و تجهیز ساختمان‌های بلند مرتبه و تجهیز ایستگاه‌های آتش نشانی که به تناسب بعد جمعیتی و اقلیمی این استان نبوده است، بیش‌تر نمایان می‌شود.
امروزه دسترسی آتش‌نشانان به تجهیزات و امکانات مدرن امدادی و اطفای حریق به عنوان یکی از مؤلفه‌های اساسی سنجش کیفیت خدمات در شهرها بوده که جدی گرفته نشده است.
در حال حاضر در حالی که سیستم‌های آتش‌نشانی شهرهای مازندران امکانات کافی ندارند و باید بودجه شهرداری‌ها و نهادهای متولی در این زمینه هزینه شود، شهرداری‌ها با انبوهی از نیروی مازاد مواجه هستند که به آنها حقوق می‌دهند و این مساله بار مالی برای شهرداری‌ها ایجاد کرده است. کافیست تا نگاهی به میزان بدهی‌های شهرداری‌های مازندران و حقوق معوقه کارمندانشان بیندازید تا ببینید در استان چه خبر است!
در چنین شرایطی و در حالی که تنها راه چاره نیز ساماندهی و ایستادگی شهرداران در برابر فشار برای جذب نیرو است، مشخص نیست مسؤولان استان، در صدر آن مدیریت بحران استانداری و شهرداری‌های استان تاکنون چه اقداماتی برای کاهش خطر آتش‌سوزی در مازندران انجام داده‌اند؟ آیا اساساً به فکر این موضوع افتاده‌اند؟
انتظار می‌رود که پس از آتش‌سوزی‌های هولناک چندین باره در مازندران نظیر آتش سوزی‌های مسجد جامع ساری، آتش سوزی مراتع و… با توجه به کمبود تجهیزات آتش نشانی، فکر و تمهیدات اساسی برای جلوگیری از تکرار این وقایع و یا کاهش خسارت‌ها صورت گیرد، اما گویا درس عبرت گرفتن از اتفاقات، جایی در برنامه‌های مسئولان ندارد!
اگرچه باور داریم آتش سوزی‌ها هر روز در نقطه‌ای از استان رخ می‌دهند و آتش‌نشان‌ها هم در حد توان امدادرسانی را انجام می‌دهند، اما آنچه گفته شد سخنی از سر دلسوزی با مسؤولان استان است که بودجه شهرداری را به جای آنکه صرف فربه‌تر کردن شهرداری با جذب نیروهای مازاد کنند در بخش تأمین تجهیزات، آموزش و پیشگیری هزینه کنند.
