الهام دهقان، سردبیر و جانشین مدیرمسئول:
مازندران از قدیم و در دوره‌های مختلف تاریخی، به «دیار علویان و نگین سبز ایران» مشهور بود و در سفرنامه‌ها، نوشته‌ها و آثار مکتوب بر جای مانده از گذشتگان، نام مازندران در اذهان، به لحاظ تاریخی و فرهنگی، وسعتی چشمگیر داشت و این استان با آب‌و‌هوای دل‌انگیز و فخر آورانش به زیبایی به تصویر کشیده شده بود.
حالا اما دیار علویان به استانی تبدیل شده که مدرنیته آن را احاطه کرده، زمین خواران و برج سازان با ولع خاصی تیشه به ریشه زمین‌های کشاورزی، باغات، دریا، ساحل، جنگل و درختان سر به فلک کشیده‌اش زده‌اند. از طرفی پای ریزگردها و عوامل آلاینده دیگر هم به استان باز شده است.
با این شرایط اکنون باید برای آینده زیست محیطی این استان که روزگاری آب و هوای دلنشین‌اش شهره عام و خاص بود نگران شد.
متهمان این پرونده نیز خودروهای دود زا و فرسوده وطنی، صنایع، متصرفان منابع، قاچاقچیان چوب، زمین خواران، کوه خواران، جنگل خواران، مازوت سوزان و … هستند.
با این اوصاف دیر نخواهد بود روزگاری که ما مجبوریم برای مصونیت ریه‌هایمان ماسک بزنیم جالب اینکه در گذشته ریزگرد برای مازندران واژه‌ای غریب جلوه می‌نمود!
به نظر می رسد تا عوامل آلودگی مازندران وجود دارد چتر آلودگی هوا نیز بر سر شهروندان باز خواهد بود و این موضوع نفس کشیدن را برای همه سخت خواهد کرد!
واقعیت این است که هرچه به تعداد روزهای آلوده هوا در طول سال افزوده شود هزینه‌های اقتصادی و درمانی مضاعف بر دوش مردم و دولت تحمیل خواهد شد و سلامت شهروندان به خطر خواهد افتاد. در این شرایط اگر دستگاه‌های ذی ربط و مسئول دستورالعمل و طرحی جامع برای کاهش آلودگی هوا نداشته باشند، شاهد به حداقل رسیدن روزهای آلوده هوا در مازندران نخواهیم بود.
