تیرنگ نیوز- گروه اجتماعی: در اینکه زباله همواره یک مساله و حتی یک معضل جدی در مازندران بوده است، تردیدی نیست و کسی نمی تواند منکر آن شود. از 12 سال پیش که دولت وقت تصمیم جدی برای حل این معضل داشت تا به امروز که می گویند حل بحران پسماند برای دولت فعلی یک اولویت است، همه چیز در حد شعار و وعده و وعید باقی ماند. تصمیماتی که هرگز جدی بودن آن ها دیده نشد و معضلی که همچنان با قدرت پابرجاست!
حدود 11 سال پیش محمدی زاده رئیس وقت سازمان حفاظت محیط زیست کشور در سفر به مازندران، کلنگ ساخت 3 نیروگاه زباله سوز را در ساری، نوشهر و بابل به زمین زد. طرح هایی که قرار بود حداکثر تا 10 ماه به بهره برداری برسند اما 10 ساله و 11 ساله شدند و همچنان این نقطه های مازندران به ویژه مرکز استان از بحران زباله رنج می برند.
دیگر به چه زبانی باید گفت که وضعیت اسفناک زباله در استان های شمالی -از سواحل محمود آباد تا جنگل های سراوان- چهره این منطقه از ایران را به هم ریخته و سال به سال اوضاع وخیم تر می شود. اگرچه دولت در نظر داشت برای کمک به حل این موضوع، بیش از یک میلیارد دلار اعتبار اختصاص دهد ولی مجلس با تصویب آن موافقت نکرد و نتیجه آن شد که این مساله همچنان در هاله ای از ابهام باقی بماند. چرا که بسیاری از شهرداری های شمالی نیز نمی توانند کاری از پیش ببرند چون بیشتر آن ها حتی از پس امور جاری خود بر نمی آیند چه برسد به حل معضل زباله!
زباله سوز ساری 50 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است
حسین زادگان استاندار مازندران اخیرا در حاشیه بازدید از کارخانه کمپوست شهرستان تنکابن با بیان این که نگاه رییس جمهور، دولت و دستگاه ها و سازمان های مسئول این است که معضل زباله و پسماند در استان های شمالی یکبار برای همیشه حل و یا بخش اعظم مشکلات آن برطرف شود، گفت: «اعتبارات خوبی برای زباله سوز نوشهر و کارخانه کمپوست تنکابن اختصاص یافته است و سازمان پسماند استان که مجوز آن اخذ شده است از اوایل هفته آینده با یک مدیریت واحد اعتباری و برنامه یی آغاز بکار خواهد کرد».
استاندار با بیان این که سه نیروگاه زباله سوز در شهرستان های نوشهر، ساری و رشت برای شمال کشور در حال احداث است، اعلام کرد: «کار نیروگاه زباله سوز نوشهر به پایان رسیده و تا هفته آینده به بهره برداری می رسد و زباله سوز ساری نیز 50 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و ان شاء الله تا پایان امسال به بهره برداری می رسد».
به عمل کار برآید به سخندانی نیست
کاش آقای استاندار که سالها فرماندار ساری نیز بودند درباره این ابهام توضیح می دادند که چرا نوشهر و تنکابن توانستند اعتبارات قابل توجهی برای حل معضل پسماند خود بگیرند اما ساری که همزمان با نوشهر برای ساخت زباله سوز آغاز بکار کرده بود به عنوان مرکز استان نتوانست، حداقل به اندازه نوشهر پروژه را پیش ببرد!
آقای حسین زادگان، لطفا پاسخ دهید چرا در طول این همه سال، ساخت زباله سوز مرکز استان، جدی گرفته نشده و بر اساس شواهد موجود، همچنان اراده ای برای حل بحران زباله در مرکز مازندران وجود ندارد؟ این حق مردم است که بدانند چه عواملی و احیانا چه دست های پشت پرده ای مانع پرداختن به این پروژه می شود که پیشرفت فیزیکی زباله سوز ساری در این 12 سال از 50 درصد فراتر نرفته است؟
و اینکه چگونه است وقتی این پروژه در طول 10 سال فقط 50 درصد پیشرفت فیزیکی داشته، مسئولان مربوطه از جمله خود شما هر دفعه قول ساخت و افتتاح چند ماهه ی آن را به مردم می دهید و دقیقا 10 سال است که هر سال اعلام می کنید ساخت زباله سوز ساری تا پایان سال جاری به اتمام می رسد! اما خواهشا یکبار برای همیشه مشخص کنید که این سال جاری دقیقا کدام سال است و زمان آن کی فرا می رسد؟ نمی دانیم شاید مدت یک سالِ مسئولان مربوطه مازندران به اندازه سال های قیامت بسیار طولانی است و ما از آن بی خبریم!
آقای استاندار، اگر هم قرار به اتمام و افتتاح این پروژه نیست واضح و شفاف با مردم در میان بگذارید و خیال همه را راحت کنید. به خدا خسته شدیم از اینکه هربار مسئولی با اعلام تاریخی رفع تکلیفانه و غیرکارشناسی، وعده افتتاح آن را می دهد اما همچنان پیشرفت فیزیکی این پروژه از 50 درصد بالاتر نرفته و نمی رود! این هم از عجایب روزگار است که در چنین شرایط خاص اقتصادی، هر سال خبر از افتتاح پروژه ی مهم و پر هزینه ای چون زباله سوز را تا پایان سال جاری می دهید که آن پروژه فقط 50 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است و زمان تهیه و فراهم ساختن دیگر تجهیزات و دستگاه های آن را لحاظ نمی کنید! در حالی که همین مهر ماه سال گذشته، ابراهیمی مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران که معمولا درباره پسماند چندان اظهار نظر نمی کند یا غالبا خود را آن راه می زند، گفته بود: «ساخت کارخانه های کمپوست و نیروگاه زباله سوز در استان با مشکل اعتباری مواجه است و هیچ مشکلی از لحاظ زیست محیطی برای تکمیل این طرح ها وجود ندارد».
فرصت اندک است و فاجعه سنگین
کاش مسئولان ما عمیقا درک کنند که به ازای هر تن زباله تر350 ليتر شيرابه توليد می شود و با احتساب توليد روزانه بيش از2500 تن زباله در استان به طور تقريبی روزانه بيش از 870 هزار ليتر شيرابه توليد می شود و این یعنی عمق فاجعه!
این در حالی است که به گفته کارشناسان، «رودخانه‌ها، دریاها و مجموعه طبیعت به گونه ای فزاینده به وسیله فاضلاب های تصفیه نشده، آلاینده‌هایی که منشا زمینی دارند، ته مانده زباله و پساب های صنعتی که باقی مانده آبریزهایی هستند که به شیوه‌ای مناسب مدیریت نشده‌اند در حال آلوده شدن هستند».
امیدواریم مسئولان و دست اندرکاران پسماند استان بحران زباله را جدی بگیرند و با پرهیز از وعده های توخالی و دست روی دست گذاشتن و خطاهای مدیریتی گذشته، برنامه ریزی مناسب و اصولی را سرلوحه کار خود قرار دهند تا مردم مازندران پیش از این شاهد نابودی طبیعت زیبای استان نباشند.
