رضا شریعتی، خبرنگار
بیست و ششم مرداد ماه، روزی است که در تاریخ ایران به عنوان روزی ماندگار در یادها خواهد ماند؛ روزی که پس از سالها اسارت و رنج، آزادگان ایران‌زمین به وطن بازگشتند. آغاز بازگشت آزادگان به میهن، نمادی از ایستادگی، شجاعت و ایثار کسانی بود که در طول هشت سال دفاع مقدس، جان‌فشانی کردند و در جبهه‌های جنگ نه تنها در برابر دشمن بعثی ایستادند، بلکه در طول سالها اسارت نیز مقاومت کرده و سرسختانه بر اصول و ارزش‌های انقلاب اسلامی ایستادند.
آزادگان، آنانی بودند که در روزهای دشوار جنگ تحمیلی، در برابر دشمن ایستادند. بسیاری از آنها در عملیات‌های مختلف به اسارت درآمدند، اما هیچ‌گاه روحیه خود را از دست ندادند و در سخت‌ترین شرایط، با اتکا به ایمان و امید به بازگشت به وطن، هرگز تسلیم نشدند. این عزت‌طلبان ایرانی، در روزهای اسارت خود نیز ثابت کردند که در دل دشمنان، به حمایت از اصول انقلاب و آرمان‌های امام خمینی (ره) ادامه می‌دهند.
بازگشت آزادگان به میهن، نه تنها پایان یک دوره سخت و طولانی بود، بلکه آغاز فصلی جدید از همبستگی و غرور ملی برای مردم ایران به شمار می‌رفت. در آن روزها، خیابان‌های شهرها شاهد جمعیت زیادی بودند که به استقبال آزادگان می‌رفتند. مردم با دست‌های پر از گل و قلب‌هایی پر از عشق، آزادگان را در آغوش می‌کشیدند و آنها را قهرمانانی می‌دانستند که برای حفظ عزت و استقلال کشور خود جان فشانی کرده بودند.
این بازگشت نمادی از پیروزی انسان‌های مقاوم بر ظلم و ستم بود. در واقع، آزادگان به مردم ایران یاد دادند که نباید در برابر سخت‌ترین شرایط زندگی تسلیم شد و همیشه باید در مسیر آرمان‌های ملی و انسانی قدم برداشت. آنها به عنوان نمادهای مقاومت و صبر، همواره در دل‌های مردم ایران باقی خواهند ماند.
امروز که به این تاریخ پرمعنی نگاه می‌کنیم، باید از خود بپرسیم که چه چیزی باعث شد این عزیزان با تمام مشکلات و سختی‌ها، هرگز ایمان و امید خود را از دست ندهند؟ شاید پاسخ در همان روحیه‌ای نهفته باشد که امام خمینی (ره) همواره به آن اشاره داشتند؛ روحیه‌ای که از ایمان به خدا، اعتقاد به حقانیت انقلاب اسلامی و عشق به وطن ناشی می‌شود.
آزادگان نه تنها در دوران اسارت خود مقاوم بودند، بلکه پس از بازگشت به میهن نیز به عنوان سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی کشور، در بازسازی و پیشرفت ایران نقشی بی‌بدیل ایفا کردند. بازگشت آنها، شروعی بود برای بازگشت عزت و احترام به نسل‌های آینده. یاد و خاطره‌شان همیشه در دل تاریخ ایران باقی خواهد ماند.
