تیرنگ، الهام دهقان، سردبیر:
همزمانی ماه رمضان و نوروز هم مانع سفر مردم به مازندران نبود و اقامت مسافران در استان بنا به گفته مسئولان بخش گردشگری از ۱۲ میلیون نفر گذشت اما متاسفانه با وجود هشدارهای داده شده باز هم رونقی در این بخش مشاهده نشد و شاهد چادرخوابی مسافران نوروزی در نوار ساحلی، پیاده روها، پارکها و هرجای خالی شهرهای استان بودیم، اتفاقی که جبران تبعاتش منوط به پرداخت خسارت زیادی است و آورده خاصی برای استان نداشت و سبب هرج و مرج در شهرها شد.
چادر مسافران نوروزی جدا از اینکه اندک زیباییهای شهرها را تحت تاثیر قرار داد
تبعات بهداشتی را نیز به همراه داشت و سرویسهای بهداشتی پارکها برای اسکان چند روزه مسافران جوابگو نبود و شاهد صفهای مقابل آن یا کمبود آب و سایر مشکلاتش، بودیم.
وقتی چادرخوابی را در نقاط مختلف استان و پارکها با استانهای دیگر که از این مسئله جلوگیری و مسافران را به مکانهای از قبل پیش بینی شده هدایت می کنند، مقایسه میکنیم نشان می دهد در این رابطه باید چاره جویی کرد.
واقعیت این است که اغلب چادرخوابها آورده مشخصی برای استان ندارند، طوری که حتی حاضر نیستند سیب زمینی و پیاز و مایحتاج خود را از مقصد خریداری کنند و این یعنی هزینه مضاعف بدون بازگشت!
برای حل این معضل باید با اقداماتی نظیر ارائه خدمات اقامتی ارزان قیمت که رفاهیات اولیه را داشته باشد و ممانعت مجموعه مدیریت شهری در کنار سایر دستگاهها از اسکان در هر مکانی باید چارهای جست