تیرنگ:
کشتی مانند هر ورزش دیگری برد و باخت دارد، همین برد و باختهاست که ورزش را زیبا میکند. روز و شب یکشنبه کشتی ایران شاهد چند باخت بود، آذرپیرا، والیزاده، امامی و نخودی مقابل حریفان خود شکست خوردند و انگار قرار نبود با سه طلا برای ایران اندکی از زهر این باختها کم شود. امیر محمد یزدانی و حسن یزدانی مقابل حریفان خود شکست خوردند و تنها تاجگذاری امیرحسین زارع در سنگین وزن اندکی از تلخی ماجرا کم کرد.
جدا از رفتار پهلوانانه امیرحسین زارع در برابر سیلی که حریف به صورت او در دیدار فینال زد، نکته مهم ماجرا اما در کشتی حسن یزدانی کشتیگیر مازندرانی رقم خورد. دیدار نهایی وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی آزاد قهرمانی جهان بین حسن یزدانی و دیوید تیلور آمریکایی برگزار شد که در نهایت مدال طلا به تیلور آمریکایی رسید.
در سه دقیقه نخست و در حالی که تیلور برای دوخم اقدام کرد، یزدانی با کندهکشی حریف را به پل برد و داوران ۴ امتیاز به یزدانی دادند اما روی اعتراض آمریکاییها داوران رای را برگرداندند و ۴ امتیاز به تیلور و ۲ امتیاز به یزدانی رسید تا سه دقیقه نخست ۵ بر ۳ به سود تیلور تمام شود،
این در حالی بود که یزدانی مجری فن بود.
یک دقیقه و ۱۳ ثانیه به پایان مسابقه تیلور به مچ پای یزدانی رسید و او را خاک کرد تا نتیجه ۷ بر ۳ به نفع تیلور شود. در دقایق پایانی نیز تیلور موفق شد روی زیرگیری یزدانی را به منطقه خطر ببرد و در نهایت شانههای یزدانی را به تشک چسبانده و با ضربه فنی پیروز این نبرد سخت باشد.
البته موضوع ناداوری فقط اعتقاد نگارنده نیست و سرمربی تیم ملی هم همین نظر را داشت.
فارغ از نتیجه مبارزه، حسن یزدانی علیرغم هجمهها از سوی ضد انقلاب و دشمنان قسم خورده ملت وقتی قهرمان و پهلوان شد که در جای درست تاریخ ایستاد، او روزی پهلوان شد که در مقابل کودک سندروم داون باخت، او با هزار کار خیری که در بزنگاههای حساس انجام داد قهرمان و پهلوان شد، او چنان محکم برای مردم ایران جنگیده که حتی شکست چیزی از ارزشهایش کم نمیکند، او با هر نتیجهای عزیز مردم ایران است، همیشه پهلوان، همیشه قهرمان.