فقر واقعیت مذموم جهان امروز/ ریشه کنی فقر در سطح نظری نماند
فقر واقعیت مذموم جهان امروز/ ریشه کنی فقر در سطح نظری نماند

اختصاصی تیرنگ نیوز/ سرویس اجتماعی: فقر مقوله ای است که هیچ راه گریزی در بررسی آن وجود ندارد. هرچقدر هم که خودمان را به بی تفاوتی بزنیم و مدعی گل و بلبل بودن زندگی ها شویم و گمان کنیم که همه چیز در حالت نرمال خود به سر می برد اما باز هم نشانه های […]

اختصاصی تیرنگ نیوز/ سرویس اجتماعی: فقر مقوله ای است که هیچ راه گریزی در بررسی آن وجود ندارد. هرچقدر هم که خودمان را به بی تفاوتی بزنیم و مدعی گل و بلبل بودن زندگی ها شویم و گمان کنیم که همه چیز در حالت نرمال خود به سر می برد اما باز هم نشانه های زشت و بی قواره ی فقر از نقاط مختلف جامعه بیرون می زند.

انواع و اقسام آسیب های اجتماعی، از تکدی گری، کار کودکان، فروش اندام های بدن، ازدواجهای زودهنگام، بی خانمانی و زباله گردی تا اعتیاد، فحشاء، فروش نوزادان و کودکان و اطفال به دنیا نیامده و خودکشی.که هر روز با تسریع در نرخ رشد، ما را به سمت هولناکی از زندگی سوق می دهند به صورت مستقیم و غیر مستقیم برآمده از همین کلمه ای سه حرفی یعنی “فقر” است.  بر همین اساس این مقوله در ساختار جوامع مورد توجه بسیار و به تناسب آن در سازمان های جهانی به عنوان الویت رسیدگی  مدنظر تصمیم گیری و برنامه ریزی قرار گرفت. اما این مسئله به خودی خود مورد اقبال و توجه نبود بلکه سابقه ی توجه به این مقوله به گردهمایی حدود 100 هزار نفر در میدان حقوق و آزادی بشر در میدان تروکادرو، پاریس، باز می‌گردد که محل امضای اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948 بوده است، در این زمان بود که روزی به نام ” روز جهانی فقر” لازم دیده شد.

در واقع گردهمایی سال 1987 به یاد قربانیان فقر، گرسنگی، خشونت و ارعاب و سرکوب صورت گرفت و مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه‌ای در سال 1993 روز 17 اکتبر را به عنوان روز جهانی ریشه کنی فقر به رسمیت شناخت و برگزاری آن را به کشورهای عضو سازمان توصیه کرد.

براساس ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر، برخورداری از امکانات مناسب رفاهی، از جمله دسترسی به خوراک، پوشاک، مسکن و خدمات درمانی و اجتماعی کافی از جمله حقوق اساسی تمامی افراد است.

سایه ی شوم فقر بر زندگی بانوان بیش از دیگر اقشار جامعه نمود داشته است اما در حالی که ایران بر روی دریایی از نفت نشسته، دومین دارنده منابع بزرگ گاز طبیعی در جهان و دارای منابع طبیعی بسیار می باشد، امروز بیش از ۸۰ درصد جامعه ایران زیر خط فقر زندگی می کنند و طبقه متوسط اساساً ناپدید شده است.

به گزارش تیرنگ، موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی در گزارشی عنوان داشت: مساله فقر همواره دغدغه ی بزرگی برای متخصصان، سیاستگذاران و دولتمردان هر کشوری بوده است. با این حال به رغم بیش از نیم قرن تجربه کلاسیک و مدون در مبارزه با فقر در سطح جهانی هنوز توافق روشنی درباره راه های کنترل و کاهش این مساله سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی وجود ندارد. بعد از انقلاب اسلامی نیز، فقرزدایی در ایران در تمامی دولت ها به عنوان یکی از مهمترین محورهای برنامه های توسعه اجتماعی کشور محسوب شده است.

طی چهل سال سیاستگذاری در حوزه فقرزدایی، به فراخور تعریف فقر، شناسایی مکانیزم تولید فقر، تبیین علل وجودی فقر، راهکارهای متعددی به منظور رفع فقر (از تامین معاش تا توانمندسازی) در دستور کار قرار گرفته است .

در این میان در گام دوم انقلاب اسلامی که به تعبیر رهبری نظام “ورود انقلاب اسلامی به دومین مرحله‌ خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی” است، ضروری است یک مرور ساختارمند به مطالعات و تحقیقات انجام شده در حوزه فقر انجام شود. توصیف ها، تبیین ها و راهکارهای سیاستی از این مطالعات احصا شود و تجارب اموخته شده (چه در سطح نظری چه در سطح تدوین سیاست و چه در سطح اجرای سیاست های فقرزدایی) در سیاست گذاری های آتی مورد توجه قرار گیرد.

محققان معتقدند، در شرایط کنونی حاکم بر دنیا که جهانی شدن، پدیده آورنده فرصت های بی شمار است و در عین حال چالش های متعددی را نیز پیش روی کشورهای در حال توسعه قرار می دهد، رهایی از فقر به تدابیر و سیاست هایی بستگی دارد که سیاستگذاران برای مبارزه با فقر و مظاهر آن اتخاذ می کنند.

برپایه آماری که سازمان غذا و زراعت سازمان ملل متحد در ۲۰۱۵ میلادی منتشر کرد از ۱۹۹۰ میلادی شمار افرادی که از گرسنگی و کمبود غذا رنج می بردند، حدود ۲۱۶ میلیون تن در سراسر جهان کاهش یافته است. در جنوب شرق آسیا، شمار افرادی که دسترسی به غذای کافی نداشتند از ۳۰.۶ درصد به زیر ۱۰ درصد کاهش یافته است. اینها دقیقا مسایلی هستند که سازمان های امدادی می خواهند، جامعه انسانی به آن توجه کند. سازمان آلمانی کمک غذایی جهانی که شاخص سالیانه گرسنگی در جهان تنظیم می کند، گزارش داده است که باوجود این واقعیت که میزان گرسنگی در کشورهای فقیر از سال ۲۰۰۹ تاکنون تا ۲۹ درصد کاهش یافته است، با آن هم اگر رهبران جهان درباره محو گرسنگی تا سال ۲۰۳۰ جدی باشند، به کار بیشتر نیاز است.