تیرنگ نیوز – الهام دهقان: همزمان با ۵ ژوئن روز جهانی محیط زیست در تقویم ایرانی از ۱۵ تا ۲۲ خرداد به هفته محیط زیست نامگذاری شده است.
روز و هفته ای بسیار مهم و با اهمیت که در کشور ما چندان جدی گرفته نمی شود. در حالی که بقا و ادامه حیات بشر و سایر گونه های جانوری و گیاهی ارتباط مستقیم به وضعیت محیط زیست دارد.
هرچه محیط زیست بکرتر و سالم تر باشد مدت حیات در آن افزایش می یابد و بالعکس، هرچه بی توجهی و بی احترامی به محیط زیست بیشتر باشد زوال و نابودی کره زمین سرعت می گیرد تا جایی که دیگر واقعا کاری از دست کسی ساخته نیست.
نکته قابل تامل این است که پیشرفت دانش و تکنولوژی اگرچه موجب افزایش آسایش و رفاه بشر شده است اما به تناسب و موازات رشد آن، تخریب و ویرانی محیط زیست و حتی کره زمین را در پی داشته است.
از اینرو می طلبد صرف نظر از نامگذاری یک یا چند روز و برگزاری همایش ها و سمینارهای منطقه ای و حتی جهانی، نهادهای بین المللی فکری جدی برای این موضوع بنمایند و با برنامه ای جامع خسارت های قرن های اخیر را به نوعی جبران نمایند.
از جمله آنکه آلاینده های محیط زیست را به شدت کاهش دهند یا با مواردی دیگر جایگزین کنند.
همچنین از همه عواملی که موجب تخریب یا افزایش گرمای کره زمین می شوند بکاهند و…
موضوعی که متاسفانه در استان، شاهد آن هستیم، تغییر اکوسیستم مازندران است استانی سرسبز و پر آب که رفته رفته با خشکسالی و کم آبی بیشتری مواجه می شود.
میزان جنگل هایش نسبت به 4 دهه قبل کمتر از نصف شده و وضعیت رودخانه ها و تالاب هایش چندان جالب نیست.
بنابراین ضروری است با اتخاذ تصمیمات و راهکارهایی علمی، درست و کارشناسی شده، اقداماتی عاجل و درخور برای حفظ و بهبود محیط زیست صورت پذیرد.
محیط زیست استان قطعا وظایف دشواری بر عهده دارد و می طلبد تمام تلاش و توانایی خود را برای تحقق این مهم بکار گیرد.
خوشبختانه فهم انسان ها و دانش بشری به حدی رسیده که درک کنند نابودی کره زمین، رابطه مستقیم با نوع فعالیت انسان دارد و تخریب محیط زیست و تغییر آب و هوا، فرسایش خاک و نابودی اکوسیستم‌ها، موجب انقراض حیات وحش و تخریب زیستگاه‌ها می گردد.
باید بپذیریم که فعالیت‌های انسان در زمین، از جمله استفاده از ماشین آلات و صنایع، روی آب و هوا و گرمای کره زمین تاثیر مخرب داشته و سبب فاجعه برای انسان ها و سایر موجودات شده است.
باید بپذیریم حفظ محیط زیست، رعایت و دلسوزی همه انسان ها، همه کشورها و فرهنگ ها را می طلبد تا مجبور نشویم به دنبال حیات در سیارات دیگر باشیم.
درست است که انسان توانایی خو گرفتن به شرایط مختلف را دارد اما این دلیل نمی شود بشر نسبت به محیط زیست بی تفاوت باشد.
بی شک تاکنون و طبق تکنولوژی امروز بشری، دستیابی به سیاره ای مشابه زمین بسیار دشوار و حتی دور از حد تصور است وهیچ سیاره ای به اندازه خود زمین نمی تواند میزبان انسان و سایر جانداران و نباتات باشد.
پس ضروری است بسیار جدی تر از قبل در حفظ این کره خاکی و آبی بکوشیم.
