تیرنگ نیوز:
مجتبی یوسفی شلمکی،
فرمانده شیفت آتش نشانی ساری
حريق طبقات فوقانی ساختمان
حريق طبقات فوقانی در برج ها و ساختمان های بلند بسیار چالش برانگیز است. جهت انجام چنین عملیاتی به تعداد زیادی آتش نشان برای حمل تجهیزات به طبقات بالا، تشکیل تیم های حمله به حریق و تخلیه ساکنان زیاد ساختمان نیاز است. در بسیاری مواقع در این نوع شرایط آسانسورها قابل استفاده نیستند و تجهیزات باید به صورت دستی به طبقات فوقانی حمل شوند. البته در برخی سازمان های آتش نشانی در صورت سالم بودن آسانسور آتش نشانها برای حمل تجهیزات مجازند تا دو طبقه مانده به طبقه محل حریق از آسانسور استفاده کنند ولی در سایر سازمان های آتش نشانی به دلیل عدم اطمینان از کنترل کامل آسانسور و خطرات مربوطه، استفاده از آن مجاز نیست. حمله به حریق باید از یک طبقه پایین تر از طبقه محل حریق انجام شود. در صورتی که لوله های لوله ایستاده ساختمان که به صورت عمودی تا طبقات بالایی امتداد دارند در معرض شعله های آتش نباشند می توان جهت استفاده از آنها و آبگیری از لوله ها شیلنگ های آتش نشانی را به آنها وصل کرد.
آتش نشانی در زیرزمین
حریق های زیرزمینی به دلیل شرایط ویژه ای که دارند، ممکن است بسیار خطرناک باشند. برای مقابله با این نوع حریق ها در برخی موارد می توان بدون ورود به زیرزمین حریق را کنترل کرد. برای تشخیص محل حریق از طبقه فوقانی می توان از یک دوربین عکس برداری حرارتی که نوعی دوربین حرارت سنج مورد استفاده در آتش نشانی است یا یک حسگر حرارتی مادون قرمز استفاده کرد. آتش نشان ها به محض تشخیص محل حریق یک مجرای تهویه در کف طبقه بالایی ایجاد و سر لوله سلار را وارد می کنند. پس از چند دقیقه از عملکرد سر لوله باید کاهش دمای محل حریق قابل تشخیص باشد سپس می توان عملیات تهویه را انجام داد، در نهایت یک تیم عملیاتی جهت اطفا کامل حریق وارد زیرزمین می شود.
حریق اماکن مجهز به سیستمهای ثابت اطفا حریق
آتش نشانان باید نسبت به نحوه عملکرد سیستم های ثابت حفاظتی، اطلاعات کافی داشته و از وجود این سیستم ها در ساختمان محل حریق مطلع باشند. وجود این سیستم ها امتیاز بزرگی جهت اطفاء حریق محسوب می شود. انواع این سیستم ها عبارت اند از: جعبه های آتش نشانی- سیستم های افشانگر- سیستم های دی اکسید کربن- سیسستم های شاغولی با لوله ایستاده- سیستم های هود پودر خشک شیمیایی- سیستم های مواد مرطوب شیمیایی- سیستمهای کف و… برخی خطرات احتمالی استفاده از سیستم های ثابت اطفا حریق در اماکن و ساختمان ها شامل مواردی چون؛ فقر اکسیژن ناشی از عملکرد سیستم های دی اکسیدکربن- کاهش دید- وجود تجهیزات الکتریکی برق دار- ایجاد جو سمی و آلوده است. دستورالعمل نحوه استفاده از این سیستم ها در اماکن و ساختمان های مختلف معمولاً در طرح های پیش از حادثه این اماکن گنجانده می شود. این طرح ها شامل اطلاعات کاملی از خصوصیات ساختمان، نوع اسباب و اثاث داخل ساختمان، سیستم های حفاظتی، نقشه ساختمان، نقشه سیستم لوله کشی، محل منابع آب، اتصالات سیستم های حفاظتی و محل استقرار خودروها می باشد. البته این طرح باید به صورت دوره ای بروز شده و تغییرات در آن با توجه به تغییرات ساختمان اعمال شود. زمانی که حریق در یک ساختمان مجهز به سیستم های افشانگر رخ دهد معمولاً جهت اطفاء از این سیستم ها نیز استفاده می شود.
چه ساختمان هایی نیاز به اطفا حریق دارند؟
چه ساختمان هایی نیاز به اعلام حریق دارند. این سؤالی است که هنگام ساختمان سازی و تکمیل و بازسازی ساختمان ها برای خیلی از افراد مرتبط به این حوزه ایجاد می شود. در حالت کلی و به صورت عقلانی تمام ساختمان هایی ساخته و یا از قبل ساخته شده اند نیازمند سیستم اعلام حریق هستند؛ اما سازمان نظام مهندسی به دلیل اهمیت وجود نصب سیستم حریق در کلیه ساختمان های مسکونی، تجاری، اداری که شرایط زیر را دارا می باشند سیستم های کشف و اعلام حریق اجباری کرده است:
ساختمان های اداری و تجاری:
* ساختمان های تک واحده با متراژ ۵۰۰ متر مربع و بیشتر (ساختمان های تاری که در کنار هم هستند و ورودی مشترکی ندارند)
* ساختمان های با داشتن ورودی مشترک که متراژ کل آن 300 متر مربع و بیشتر باشد.
* ساختمان های با بیشتر از ۳ طبقه از کف زمین و یا متراژ کل ۳۰۰ متر مربع و بیشتر.
* ساختمان های با داشتن ۵ واحد و بیشترساختمان های مسکونی.
* ساختمان های ۵ سقف و بیشتر از طبقه ی همکف.
* واحدهای مسکونی با حداقل ۱۱ واحد و بیشتر.
* مسکونی با بیشتر از ۳ طبقه از کف زمین.
در ساختمان های با کاربری مختلط در صورتی که هر کدام از کاربری ها (تجاری و اداری و مسکونی) به صورت مجزا طبق توضیحات فوق نیاز به سیستم کشف و اعلام حریق دارند و در کل بنا بایستی سیستم کشف و اعلام حریق طراحی و نصب گردد. در ضمن اجرای سیستم کشف و اعلام حریق در ساختما نها و بناهای مسکونی کمتر از ۵ طبقه همکف اختیاری است ولی توصیه می شود این بناها به لحاظ تأمین شرایط ایمنی و حفاظت از جان و سرمایه شهروندان نسبت به اجرای سیستم های اعلام حریق اقدام نمایند.
