اساسا ماه رمضان و شب های قدر با نام و یاد امیرالمومنین عجین گشته و عموم مسلمانان به اندازه ظرفیت و لیاقت خود از این خوان عظیم الهی و معرفت علوی بهره مند می گردند.

می طلبد که انسان در این شب ها علاوه بر طاعات و عبادات ، ساعاتی نیز درباره خلقت هستی و عظمت و لطف بی کران آفریدگار آن به تفکر بنشیند تا بتواند به قدر و قیمت انسانی و بندگی خود بیفزاید.

چه زیباست در این شب ها که برای همه داده ها و نداده ها، داشته ها و نداشته ها سپاسگذار خداوند عالم هستیم به یاد شهدای عزیزمان نیز باشیم. خونین کفنانی که عروج و شهادت را به زندگی دنیا ترجیح دادند تا راحتی و آسایش را نصیب ما مردم کنند. همه شهدای اسلام. همه شهدای انقلاب، به ویژه کبوتران خونین بال کربلای خان طومان که هنوز بسیاری از آن ها در سرزمین بلا دیده شام، آرمیده اند.

چه خوب است در این شب های عزیز، برای همه انسان های صالح دنیا دعا کنیم و از خداوند عالم بخواهیم دشمنان اسلام و مسلمین را به راه راست هدایت کند تا صلح و امنیت در جهان تا ظهور منجی عالم بشریت پایدار گردد.

توصیه شده شب قدر هر سال بهتر از سال های گذشته باشد متاسفانه برخی به حسب عادت هر ساله در مراسم های مربوطه حضور می یابند و بدون آنکه حضور قلبی داشته باشند و تفکری نمایند صرفا به انجام اعمال عبادی کفایت می کنند که اگرچه این نیز بسیار ارزشمند است اما تحول و عروج انسان به حضور قلب و اخلاص است و این دو عامل است که روح و جان آدمی را صیقل می دهد. "سلام هی حتی مطلع الفجر"