شبی که آسمانیان چشم به زمین دارند
شبی که آسمانیان چشم به زمین دارند
یا ضامن آهو!  دل‌های بی پناهمان را پناه بخش، جرعه ای آرامش و مهر به ما بنوشان تا تمام دلهره ها و حسرت ها فروکش کنند. دستی بر قلب های شکسته و سرگردان ما بکش تا مطمئنه شوند و از حرص و هوس و کینه خالی گردند.

تیرنگ نیوز- محمد جویباری: امام رضا(ع) امام هشتم شعیان حدود ۱۲۵۰سال پیش در سال ۱۴۸ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد.

پدر ایشان امام موسی بن جعفر(ع)، یعنی امام هفتم شیعیان و مادرشان بانویی بزرگوار و خردمند به نام نجمه بود.

ایشان در طول عمر با برکت خود درصدد سعادت مردم در دنیا و آخرت بود.

بی تردید، بازخوانی زندگانی سراسر رحمت ایشان از ابتدا تا شهادت، دارای نکات بسیار ارزشمند و آموزنده‏ای است که بکار هر انسان آزاده و آگاهی می آید. چنان که گفته اند:  «مدّت طولانی امامت امام علیه السلام از یک سو، و شکل‏ گیری جریانات انحرافی و رخدادهای سیاسی از سوی دیگر، زندگی ایشان را از زندگی دیگر امامان ، ممتاز ساخته است».

و اینک نجوایی کوتاه با شمس الشموس:

یا امام رضا، شب میلاد تو، عزیزترین شب عالم و مشهد بهترین جای دنیا است. جایی که عطر حضورت، شمیم بهشتی جاری است و بوی عود و اسپند، بوی زعفران و گلاب، عطر امامت و ولایت به آسمان ها می رود و همه جا منتشر می شود.

شبی که آسمانیان، چشم به زمین دارند تا از برکت این میلاد فرخنده، جرعه ای آب حیات بنوشند. حتی ماه و خورشید دور حرمت می چرخند.

چه مبارک سحری باشد و چه فرخنده شبی! کاش من کبوتر حرمت بودم و دور گنبد طلایت طواف می کردم یا زائرت بودم و دربارگاهت تا صبح به نیاز می نشستم.

یا ضامن آهو!  دل‌های بی پناهمان را پناه بخش، جرعه ای آرامش و مهر به ما بنوشان تا تمام دلهره ها و حسرت ها فروکش کنند.

دستی بر قلب های شکسته و سرگردان ما بکش تا مطمئنه شوند و از حرص و هوس و کینه خالی گردند.

هرچند شب میلاد تو، مدینه کنار اجداد غریب و مادر پهلو شکسته ات حال و هوایی دیگر دارد، یا کربلا و در جوار شهدای بی کفن، اما دل آدمی که با تو باشد هرجای این کره خاکی باشد دلش آسمانی می شود، نفسش بهشتی می شود، صدای هلهله و تهنیت فرشتگان را می شنود. ای خورشید هشتمین، دستگیرمان باش. آمین