تیرنگ، رقیه سعیدی‌نژاد:
زیک : گنجشک کوچک قایده: اندازه
زیک در زبان مازندرانی به نوعی گنجشک که جثه کوچکتری از معمول این پرنده دارند اما در زمان سرما خود را پوش می دهند و قدری بزرگ تر می شوند. هرگاه مازندرانی ها بخواهند کسی را از نظر قد و قواره به کوچکتر بودن از حد معمولش مثال بزنند می گویند زیک موندنه یا زیک واری هسه.
حسِن دایی یِک ماه منتظر بیه تیلر زَن بیه دَشتِ کِل هاکِنه وِه شِه بیل جا اَتّا مرز رِه اَتی کِل هاکِرده و لینگِ لو هاکِرده تیمجار رِه اُوو دَوِسه، اَمروز صِوایی دَشتِ سَر دَهیه تا مِهدی تیلر پِشت بیمو.مهدی اَتّا کِل قَد ریکا بیه که خَلِه جُثّه ناشتِه، اِما ماشالله فِرفره واری چَرخ گیته خَلِه کاربلد بیه. حسِن دایی بته مِهدی بِرار تِه زیک قایِده آدم چه اَنده اَماره اذیِت کِندی یَک ماه اَمِه چِش راه دَهیه سال ماه بورده بِرار اَمه کار عقِب دکِته. مهدی بته : حَسِن دایی تِه چَندِه عجَله دارنی به ماقِع تِه دَشت رِه زَمبِه ته پِشت راست وونه غِرصه نَخِر. حسِن دایی اَتّا اِستِکان چایی مهدی وِسه دَکِره هِدا وِره بته: بِرار مِن عَجِله نِدارمبِه هِوا اِمارِه مِجال ندِنه هرچی ماه دَر شونِه هِوا بَدتر وونه . مهدی اِستِکان چایی رِه سَر بَکشیه هِدا حسِن دایی دست تیلر رِه روشن هاکِرده راه دکِته این مَرز و اون مَرز بزو تا ظهرگِدِر نازگول حسِن دایی کیجا چاشت دِرِست هاکرده لَوِه وِنِه سَربالا دِ تا دَبّه وِنه دَست بیَمو دَشت سر پیر ره صِدا بزو. تیلر صِدا خَلِه زیاد بیه حَسِن دایی نازگول وَنِگ رَه نشد وِسِه، مهدی جِوان تر بیه وِنِه هوش و حِواس جَم تِر بیه بدیه نازگول در اِنه حسِن دایی رِه وَنگ هِدا بَدیه نا حسِن دایی هوش نیه تیلر رِه خاموش هاکِرده بته : دایی دایی جان تِه کیجا بیمو بَوین چِچی خوانه . تازه حسِن دایی سَر دَکِته عا دِتِرجان کِی بیموئی مِن سرصاب نهیمه . نازگول بته: عا بِبا جان، خِدا ته پِیر و مار ره بیامرزه مِه گَلی پاره بهیه . بهین چاشت آمادوئه بَخرین. مهدی و حسن دایی کیله سَر شه دست رِه بشوسِنه بمونه کیمه بِن ساینه کِل سِفرِه سِر هنیشتنه .نازگول اَتّا لیوان شربِت خِنِک هِدا وِشون ره بعد خِرِش دَکِرده دوری دِله دِلال بَزِه ماست دَکِرده سِفالی کاسه و پاره لِعابی دیس دِله بَکشیه سبَزی و تِرشی بشته . مهدی بسم الله بته حسِن دایی رِه فَرما بزو غِذارِه خِرده خَله تِشَکر هاکرده دِواره بورده تیلر سَر. نازگول بته: پیرجان این پِچوک ریکا چِتی گِته تیلر رِه راه وِرنه. حسن دایی گِینگ گینگ خَنده هاکِرده بته اَره دِتر جان وه زیک قایِده قَد دارنِه غاز مِغِنه کِنده.
