تیرنگ، سرویس حوادث:
مازندران مستعد آتش سوزی و استانی گردشگرپذیر است با این وجود عدم وجود ایستگاه های آتشنشانی مجهز علیرغم وعدهها، ابهامی است که باید به آن پاسخ داده شود.
خرداد ماه بود که یک خودرو سواری در کیلومتر چهار ساری به قائمشهر به دلیل سرعت غیرمجاز و ناتوانی راننده در کنترل خودرو به گاردریل برخورد کرد و راننده در میان شعلههای آتش سوخت.
با روشن شدن شعلههای آتش نحوه امدادرسانی در این حادثه و در نهایت امکانات اطفای حریق در حوادث مشابه در کنار چرایی آن موضوعی بود که افکار عمومی به دنبال پاسخ آن بودند، موضوعی که هنوز هم پاسخ درستی به آن داده نشده است.
رئیس شورای اسلامی شهرساری از آتشنشانان بهعنوان سربازان گمنام یاد میکند که عاشقانه به مردم خدمت میکنند.
پرویز شعبانی گفته که آتشنشانان برای امنیت و آرامش جان و مال مردم دل به آتش میزنند، این ایثارگری و شهامت قابلتقدیر است.
وی یادآور شد: با توجه به بلندمرتبهسازی ساختمانها در مرکز استان، تجهیز آتشنشانی به نردبانهای بلند و تجهیزات پیشرفته، امری ضروری است.
✓ نگاه ویژه به آتشنشانی از منظر تأمین تجهیزات و امکانات مدرن و روز دنیا
مصطفوی، مهندس عمران در این باره معتقد است که ایستگاه آتشنشانی در استانها فاقد امکانات اطفای حریق ساختمانهای بلند و طبقاتی و آتشسوزیهای واقع شده در ارتفاع هستند.
وی به خبرنگار تیرنگ میگوید: در حالی که در سالهای اخیر احداث ساختمانهای بلند طبقاتی در استانها افزایش یافت اما اکثر شهرها فاقد نردبان بلند برای بهکارگیری در آتشسوزیهای رخ داده در ساختمانهای بلند و طبقاتی هستند.
مصطفوی ادامه میدهد: حال که شاهد بلندمرتبه سازی در نقاط مختلف هستیم باید نگاه ویژهای به آتشنشانی و پرسنل خدوم و زحمتکش آن از منظر تأمین تجهیزات و امکانات مدرن و روز دنیا داشته باشیم تا بتوانند در زمان بروز حوادث و سوانح، امنیت جانی خود و شهروندان را با آرامشخاطر و با کیفیت بهتر و بیشتر فراهم کنند.
وی میگوید: البته تأمین تجهیزات تنها مربوط به ساختمانهای ناایمن و بلند مرتبه نیست و سایر تجهیزات نیز باید تأمین شود تا شاهد حوادث مشابه آنچه رخ داد نباشیم.
این مهندس عمران میگوید: تأمین تجهیزات پیشرفته آتشنشانی نظیر نردبان هیدرولیک برای ساختمانهای بلند مرتبه نیازی ضروری است تا در حوادث مختلف در حوزه کاری آتشنشانی شاهد خسارات جبرانناپذیر احتمالی ناشی از کمبود یا نبود امکاناتی مانند نردبان هیدرولیک در شهرمان نباشیم
انتظار میرود که پس از آتشسوزیهای هولناک چندین باره در مازندران نظیر آتش سوزیهای مسجد جامع ساری، آتش سوزی مراتع و حادثه اخیر با توجه به کمبود تجهیزات آتش نشانی، فکر و تمهیدات اساسی برای جلوگیری از تکرار این وقایع و یا کاهش خسارتها صورت گیرد، اما گویا درس عبرت گرفتن از اتفاقات، جایی در برنامههای مسئولان ندارد!
مسلم است عدم ساماندهی و نظارت بر فعالیت شهرداریها، ساخت و سازهای غیراستاندارد و ایمن و نداشتن آمادگی برای اطفای حریق در استان، نشان از عمق فاجعه مدیریتی دارد.
اگرچه باور داریم آتش سوزیها هر روز در نقطهای از استان رخ میدهند و آتشنشانها هم در حد توان امدادرسانی را انجام میدهند، اما آنچه گفته شد سخنی از سر دلسوزی با مسؤولان استان بود که بودجه شهرداری را به جای آنکه صرف فربهتر کردن شهرداری با جذب نیروهای مازاد کنند در بخش تأمین تجهیزات، آموزش و پیشگیری هزینه کنند، من آنچه شرط ابلاغ است با تو میگویم، تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.
با این وجود متأسفانه حمایت از آتش نشانان در بسیاری موارد در حد حرف و شعار میماند چراکه اگر مدیریت شهری در استان بر نقش آتشنشانان در حفظ جان آحاد جامعه و شهروندان واقف بود سیاست تأمین تجهیزات، آموزش و پیشگیری در دستور کار و هدفگذاری قرار میگرفت.