تیرنگ، سرویس اقتصادی:
کشت گیاهان دارویی که از ظرفیت‌های توسعه اقتصادی، ایجاد اشتغال و درآمدزایی مضاعف برای کشاورزان مازندران محسوب می‌شود طی سالهای گذشته به دلیل فعالیت دلالان و خام فروشی در کنار بی‌توجهی به صنایع تبدیلی و فراوری در مسیر سراشیبی فراموشی افتاده بود.
از گذشته‌های دور استان مازندران به واسطه خاک حاصلخیز و آب و هوای مطلوب قطب کشاورزی کشور بوده، اما در سالهای اخیر به دلیل تغییر اقلیم و خشکسالی، درآمد زارعان از این بخش تقلیل یافته با این حال کارشناسان راه رونق دوباره این صنعت در استان را توسعه کشت گیاهان دارویی می‌دانند.
مازندران به جهت اقلیم و شرایط آب و هوایی مناسب منشا رویش گیاهان دارویی متنوعی است که به صورت خودرو رشد می کنند، خواص درمانی زیادی دارند و از آنجایی که به صورت انحصاری در اقلیم خاصی می رویند در دنیا مورد توجه هستند.
کشت گیاهان دارویی در غرب مازندران نیز از دیرباز رونق داشته و ییلاق جنت رودبار رامسر به عنوان پایتخت گل گاوزبان ایران شناخته می شود. با این اوصاف هم زمان که قیمت زمین در مناطق بکر ییلاقی غرب مازندران سر به فلک کشید و تب ویلاسازی همه گیر شد، رغبت بومیان برای کشت و تولید گیاهان دارویی هم رنگ باخت.
اگر به این عامل کاهش متراژ زمین ها و هزینه گزاف نیروی کار را اضافه کنیم خواهیم دید که تمایل به کشت گیاهان دارویی حتی کشاورزی با اما و اگرهای زیادی مواجه شده است.
با این اوصاف کارشناسان معتقد هستند که هنوز تا ناامیدی فاصله زیادی وجود دارد. چراکه کارشناسان بر این باورند که قیمت تولیدات گیاهی روز به روز در حال افزایش است و می توان با راه اندازی شرکت های معتبر در زمینه فراوری و بسته بندی گیاهان دارویی همچنین پیوند گیاهان دارویی به صنعت گردشگری زنجیره اقتصادی این محصولات را تکمیل کرد و در مسیر سودآوری مطلوب قرار گرفت.
یک صادرکننده گیاهان دارویی با اشاره به سودآوری اقتصادی این محصولات خاطرنشان کرد: چنانچه تمامی اصول کمی و کیفی این تولیدات رعایت شود تولید گیاهان دارویی ارزش افزوده قابل توجهی دارد.
حسین گلین‌مقدم تصریح کرد: تامین آب به جهت آبیاری منظم، تمرکز بر یک یا ۲ گونه محصول، بانک تولید نشاء، خرید محصول از تولیدکننده و افزایش تناژ به جهت اینکه در بحث صادرات اهمیت دارد، از مواردی است که اگر رعایت شود و زیرساخت آن فراهم شود منجر به توسعه و اقتصادی شدن تولید گیاهان دارویی می‌شود.
وی با اشاره به زودبازده بودن گیاهان دارویی یادآور شد: سایر محصولات کشاورزی نظیر کیوی، پرتقال و گردو همچنین دیگر اقلام کشاورزی پس از چندسال به باردهی می‌رسند درحالیکه گیاهان دارویی چنانچه در پاییز کاشته شوند در بهار قابل برداشت و سودآور هستند.
✓ مسیرهای ییلاقی فضایی برای اجرای مزرعه های گردشگری گیاهان دارویی
گلین مقدم اظهارداشت: از سوی دیگر مناطق ییلاقی غرب مازندران به جهت گردشگر پذیر بودن ظرفیت ایجاد مزارع گردشگری را دارند. درواقع ایجاد چند مزرعه گردشگری در هر کریدور ییلاقی سبب جذب گردشگر و علاقه‌مندی جامعه محلی به توسعه این فعالیت ها می‌شود. به این معنی که ابتدا یک نفر مزرعه را به صورت حرفه‌ای ایجاد و الگو سازی کند، اجرای چنین طرحی موجب الگوبرداری از سوی مردم و تکرار آن خواهد شد.
گَلیَن مقدم گفت: چنانچه این موارد الگوسازی شود مردم متوجه شوند که صرفه اقتصادی دارد، به سمت اجرایی این فعالیت‌ها حرکت می‌کنند.
وی با بیان اینکه داروهای گیاهی نظیر گل‌گاوزبان چنانچه ارگانیک و بدون کودهای شیمیایی تولید و به صورت اصولی خشک و بسته‌بندی شوند به راحتی به بازارهای بین‌المللی راه میبابند و صرفه اقتصادی بالایی هم دارند. اما چناتچه زیرساخت‌هایی نظیر سوله‌های خشک کن تامین نشود، محصول بی‌کیفیت اگر هم صادر شود برگشت می‌خورد، به زنجیره صادرات وصل نخواهد شد چنین روندی زنجیره اشتغال را هم متوقف خواهد کرد.
✓گذر از کشاورزی سنتی به صنعتی و دانش‌بنیان
رئیس سازمان جهاد کشاورزی مازندران، مهم‌ترین چالش امروز کشاورزی استان را موضوع گذر از کشاورزی سنتی به صنعتی و دانش‌بنیان اعلام کرد و گفت: چالش دیگر کشاورزی استان مدیریت بازار است کشاورز زمانی برای جهش تولید تلاش می‌کند که ما به پساتولید او فکر کرده باشیم.
مومنی با بیان اینکه بیش از ۳۰۰ نوع از ۷۰۰ گونه داروی گیاهی در استان مازندران تولید می‌شود، گفت: اصلاح الگوی کشت و تدوین نقشه‌راه سهم‌وری شهرستان‌ها از افزایش کشت گیاهان دارویی و همچنین مدیریت این امر ازجمله برنامه‌های این حوزه است.
باتوجه به سیاست‌های موجود در توسعه کشت گیاهان دارویی، توجه به کارگاه‌ها و شرکت‌های تولید، فرآوری و بسته‌بندی گیاهان دارویی بعنوان یک اولویت است.
مازندران باتوجه به شرایط اقلیمی خاص، مهد پرورش و تولید گیاهان دارویی است که لازم است صنایع وابسته و فرآوری این محصولات بیشتر از قبل مورد توجه قرار گیرد
