تیرنگ نیوز- سرویس محیط زیست: اینروزها دوشادوش وضعیت قرمز کرونا در مازندران، معضل دیگری قد می کشد و آن حریق متعدد در جنگل های این استان است.
به ویژه آن که در سال جاری، تعداد و دامنه این آتش سوزی ها افزایش یافته و می توان گفت حریق جنگل های مازندران موضوعی عادی شده و کمتر مورد توجه قرار می گیرد.
به عنوان مثال، فقط در میانکاله در عرض 10 ماه بیش از 10 آتش سوزی رخ داد و در 10 سال گذشته در خوشبینانه ترین حالت، یک سوم طبیعت 22 هزار هکتاری قسمت خشک میانکاله از بین رفته و این یعنی فاجعه ای بزرگ. اما در پشت این فاجعه استانی و حتی ملی، عجیب آن که نه کسی برکنار شد و نه کسی استعفا داد. انگار نه انگار.
همانطور که در جریانید در چند روز گذشته هم 10 فقره حریق در عرصه‌های طبیعی و جنگلی غرب مازندران (شهرستان های نوشهر، چالوس، تنکابن و رامسر) رخ داد و از این جهت تا حدودی عدالت جنگل سوزی در استان رعایت شده و حالا جنگل های شرق و غرب باهم یا به نوبت یا با فاصله از هم می سوزند..
جالب اینجاست که در بیشتر این حریق ها رد پای عامل انسانی (همان مثلا اشرف مخلوقات) دخیل است و خواسته یا ناخواسته، عمدی یا سهل انگارانه این فجایع را مرتکب می شود.
سنگاری مدیرکل منابع طبیعی غرب مازندران – نوشهر 26 دیماه در این باره گفت: «طی تعطیلات گذشته بیش از ۱۰ مورد حریق در غرب استان رخ داده است که آتش سوزی‌های اخیر به صورت لکه‌ای بوده است و در صورتی که عوامل انسانی نسبت به اطفای آتش برافروخته اقدام می‌کردند شاهد بروز حریق گسترده نبودیم».
پرواضح است این حجم آتش سوزی ناگهانی و تقریبا همزمان در یک منطقه استان، طبیعی نیست و باید مورد بررسی جدی قرار گیرد و ریشه یابی شود.
واقعا دردناک است به همین سادگی، جنگل های شهرستان های غرب مازندران از جمله کلاکولی، جیرکوه، واچکلایه، جواهرده و بنیشکی آن هم در زمستان سرد بسوزند وعرصه های منابع طبیعی ما که جزو سرمایه های ملی هستند با چنین غفلت هایی از بین بروند یا دچار آسیب شوند.
اگرچه بسیاری از این آتش سوزی ها در همان ساعات اولیه شروع با حضور فعال نیروهای منابع طبیعی، یگان حفاظت، نیروهای مردمی، هلال احمر، شبکه بهداشت، نیروهای خدمات شهری و همکاری و همراهی مسئولان مربوطه با همان امکانات محدود، مهار شد اما باز هم آسیب هایی جدی به جنگل های غرب استان وارد کرد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران هم 20 مهر امسال در گفتگو با میزان با اشاره به افزایش آتش‌سوزی ها و کمبود امکانات محیط‌بانان برای اطفای حریق در استان بیان کرد: «امکانات ما بسیار محدود است متاسفانه سال گذشته مصوبه‌ای در مجلس به تصویب رسید که نام محیط زیست از لیست اسامی اعضای ستاد مدیریت بحران حذف شد و هیچگونه اعتبارات و امکاناتی را در اختیار این ستاد نمی‌گذارند».
وی افزود: «حقیقت این است که این آتش سوزی‌هایی که اتفاق می‌افتد یک کار مضاعفی را بر ما تحمیل کرده است، از این نظر که الان ۵۸ درصد از ردیف‌های پستی من در استان خالی است و مجوز جذب هم به من نمی‌دهند، از طرف دیگر هم کل کار بردوش ۵۰ درصد نیروهای موجود است».
اظهارات آقای مدیرکل به خوبی گویای عمق فاجعه است و نیاز به توضیح بیشتر نیست اما آنچه که قابل انکار یا کتمان نیست آسیب های این آتش سوزی های ریز و درشت است.
مطمئنا این حریق ها علاوه بر سوختن درختان کم نظیر منطقه، در حیات وحش نیز اثر منفی دارد و موجب از بین رفتن بسیاری از حیوانات و بچه حیوانات می شود.
ضمن اینکه خزندگان و جوندگان گوناگونی در منطقه زیست می کنند که اینها نیز بسیار آسیب پذیر هستند، حتی پرندگان و حیواناتی که امکان فرار دارند در مقاطعی در تشخیص مسیر دچار اشتباه می شوند و در دام آتش می افتند. به گونه ای که با هر حریق، بسیاری از حیوانات را از دست می دهیم.
از اینرو ضروری است در راستای حفاظت و مراقبت از این میراث های ماندگار همه نهادها و مسئولان استانی و کشوری برای رفع این معضل مهم مازندران و کشور پی کار بیایند.
«ایران نگاه کن/ این جنگل است/ که ناباورانه می سوزد/ از حریق های پیاپی/ با گیسوانی درهم و رنگین/ با دست های از جوانه و گل…» – با اندکی تصرف
